"Για το φλέγον θέμα της απόφασης της Ολομέλειας Α(Γ)ρείου Πάγου..." από την δικηγόρο και φίλη στο fb Oyrania Papaevagelou (facebook, 11.2.2023)

 ..............................................................

από την δικηγόρο και φίλη στο fb Oyrania Papaevagelou (facebook, 11.2.2023)

Ακολουθεί "σεντονιάδα" για το φλέγον θέμα της απόφασης της Ολομέλειας Α(Γ)ρείου Πάγου, αντιγραφή κατόπιν αδείας, από τον εξαιρετικό συνάδελφο του Δ.Σ. Βέροιας και φίλου Δημοσθένη Ταούλα. Στην κρίση σας:

"Με κάθε σεβασμό προς το Θεσμό της δικαιοσύνης, τον οποίο υποχρεούμαι να υπηρετώ, πάμε παρακάτω και διαβάστε καλά όσα θα σας πω, γιατί κάποια στιγμή ο Έλληνας πρέπει να ξυπνήσει και να καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει:

ΤΟ ΘΕΜΑ: Μια δικαστική υπόθεση παραπέμπεται από τα τμήματα στην Ολομέλεια του Α.Π. όταν υπάρχει διχογνωμία μεταξύ των τμημάτων αυτού σε θέμα γενικότερου νομικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος.

Έτσι λοιπόν στις 26/1/2023, η Ολομέλεια του Α.Π. συνεδρίασε για ένα μείζον ζήτημα, που απασχολεί την Ελληνική Κοινωνία και όχι μόνο. Το ζήτημα ήταν αν μπορούν οι εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων (αλλιώς servicers - η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι εταιρίες φαντάσματα ,που εδρεύουν σε ανύπαρκτες διευθύνσεις, κυρίως στην Ιρλανδία και στις οποίες οι Τράπεζες και οι διάδοχες αυτών εταιρίες έχουν μεταβιβάσει τη διαχείριση των απαιτήσεων αυτών), αφενός να είναι διάδοχοι των τραπεζών και διάδικοι σε δίκες που αφορούν τραπεζικές οφειλές και αφετέρου και κυρίως αν μπορούν ως διάδοχοι να επισπεύδουν αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος δανειοληπτών, κοινώς να βγάζουν στο σφυρί τις περιουσίες του κοσμάκη, για τις οφειλές αυτών προς τις Τράπεζες.

ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ: Είναι σημαντικό στο σημείο αυτό να τονίσω πως η υπόθεση αυτή στην ουσία αφορά 800.000 ακίνητα περίπου, οφειλές πολλών δισεκατομμυρίων Ευρώ Ελλήνων πολιτών (περίπου 110 δις), που κυρίως προήλθαν από την οικονομική κρίση, για τις οποίες οι Τράπεζες αφενός είναι εξοφλημένες και έχουν πάρει τα χρήματά τους με τις επανειλημμένες ανακεφαλαιοποιήσεις που έγιναν την τελευταία 12ετία και αφετέρου είναι δάνεια που κατά τον τύπο και μόνο πούλησαν επί πινακίω φακής σε κάποιες εταιρίες φαντάσματα, στις οποίες ουσιαστικά από πίσω βρίσκονται στελέχη τραπεζών και άλλοι ευγενείς που επιδιώκουν να κερδοσκοπήσουν από τη μεγάλη μπίζνα. Οι Τράπεζες σφυρίζουν φαινομενικά αδιάφορα γιατί με τον τρόπο αυτό κατάφεραν τυπικά να αποδιώξουν το άρρωστο κομμάτι του ισολογισμού τους, αλλά παρόλα αυτά ουσιαστικά δουλεύουν για τις ιδιωτικές αυτές εταιρίες σαν να μην άλλαξε τίποτε και σε μεγάλο βαθμό είναι ουσιαστικά οι ίδιες οι Τράπεζες πίσω απ΄ αυτές τις εταιρίες. Απλά άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τη σκούφια του αλλιώς. Άλλωστε είναι κοινό μυστικό ότι μέχρι και οι δικηγόροι των εταιριών αυτών είναι οι ίδιοι δικηγόροι που χρησιμοποιούν οι Τράπεζες και τα πάντα εξυπηρετούνται από τις ίδιες τις Τράπεζες, που λειτουργούν ως τοπικά γραφεία αυτών των εταιριών, που είναι, όπως είπαμε, φαντάσματα.

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ: Αυτές λοιπόν οι εταιρίες, που λέτε, των ευγενών διαχειριστών των οφειλών του κοσμάκη, έχοντας πάρει σχεδόν τσάμπα τις απαιτήσεις αυτές και έχοντας μεταβιβάσει αυτές προς διαχείριση στους servicers, έρχονται όχι μόνο να εισπράξουν αέρα πατέρα χρήματα, αλλά ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ !

Σύμφωνα με οικονομοτεχνική μελέτη που κατέθεσε ο Δικηγορικός Σύλλογος της Αθήνας στην παρέμβαση που έκανε υπέρ των δανειοληπτών στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου στις 26/1/2023

στο ΔΣΑ και αυτά ας τα βλέπει η κοινωνία που πιστεύει πως ο δικηγόρος είναι αμέτοχος στα όσα συμβαίνουν), σύμφωνα λοιπόν με τη μελέτη αυτή οι εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων, αν γίνουν δεκτοί οι ισχυρισμοί τους γλιτώνουν 58 δισεκατομμύρια Ευρώ σε φόρους, τους οποίους άλλως θα πλήρωναν στο Δημόσιο για τους εκπλειστηριασμούς των ακινήτων, που είναι υπέγγυα στις απαιτήσεις τους. Ο αριθμός αυτός που είναι το 15% του ελλείμματος της χώρας (το οποίο πώς από 280 δις πριν από την κρίση ανέβηκε στα 420 τώρα, αλλά παρά ταύτα εμείς βγήκαμε από τα μνημόνια, αυτό είναι απορίας άξιον), είναι ένα ποσό, που αν το εισέπραττε το Ελληνικό δημόσιο, θα μπορούσε να ξεχρεώσει ένα μεγάλο ποσοστό του χρέους του, το οποίο, από τη στιγμή που δεν το εισπράττει το Δημόσιο, ποιος το επιβαρύνεται; Μα φυσικά ο Ελληνικός λαός!

ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΘΕΜΑ: Οι εταιρίες φαντάσματα λοιπόν, κατά τη γνωστή Ποντιακή παροιμία "τα εσά εμά και τα εμά εμά", εκμεταλλευόμενες τον Αναπτυξιακό Νόμο 3156/2003, που εκδόθηκε σε εποχή παχέων αγελάδων, προ Ολυμπιακών αγώνων, επιδιώκουν να απολαμβάνουν φορολογικής ατέλειας στις μεταβιβάσεις ακινήτων (όσων εκπλειστηριάζονται δηλαδή) αλλά επειδή ο Νόμος 3156/2003 δεν τους έδινε το δικαίωμα να αποτελούν διαδίκους και να διαχειρίζονται απαιτήσεις για λογαριασμό των Τραπεζών και των διαδόχων τους, για τη νομιμοποίησή τους στα δικαστήρια και τις εκτελέσεις, έρχονται επιλεκτικά να επικαλεσθούν έναν άλλο Νόμο, τον 4354/2015 (Νόμος ΣΥΡΙΖΟ - ΑΝΕΛ), που νόμιμα μεν τους δίνει το δικαίωμα να είναι διάδικοι και να επισπεύδουν πλειστηριασμούς, αλλά δεν τους χορηγεί φορολογική ατέλεια στις μεταβιβάσεις ακινήτων. Θέλουν δηλαδή να χρησιμοποιούν το Νόμο του 2015 για την νομιμοποίησή τους, αλλά με την ατέλεια του Νόμου του 2003. Επιλεκτική επίκληση και εφαρμογή νόμων κοινώς.

ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ: Το Φθινόπωρο του 2022, ο ΑΠ με σύνθεση τμήματος, με την υπ΄ αριθ. 822/2022 απόφασή του τους αφαίρεσε αυτό το δικαίωμα, αλλά περιέργως πως αμέσως εκδόθηκαν αντίθετες αποφάσεις του ανωτάτου Ακυρωτικού δικαστηρίου με αποτέλεσμα η υπόθεση να καταλήξει στην Ολομέλεια του Α.Π. η οποία συνεδρίασε στις 26/1/2023. Προσέχουμε εδώ το εξής σημαντικό, ότι, ενώ προς υποστήριξη των δανειοληπτών παρενέβη ο ΔΣΑ, το Ελληνικό Δημόσιο που χάνει 58 δις (ή 48 ή 38, όσα εν πάση περιπτώσει, αλλά χάνει) δεν έλαβε καμία θέση, ούτε παραστάθηκε, ενώ παρίσταται σε όλες τις υποθέσεις που έχει συμφέρον στα δικαστήρια, ακόμα και για το Ευρώ. Τυχαίο; Δε νομίζω !

Επίσης η Ολομέλεια δεν έκανε δεκτό κανένα από τα αιτήματα των δανειοληπτών για αναβολή της υπόθεσης λόγω προκριματικών ζητημάτων, αλλά αυτό θα το αντιπαρέλθω ασχολίαστο.

Πάντως στην αίθουσα της Ολομέλειας έγινε μια από τις μεγαλύτερες νομικές μάχες των τελευταίων ετών, με πολλά και ποικίλα νομικά ζητήματα, η οποία, όπως φαίνεται θα συνεχισθεί και στα διεθνή δικαστήρια.

ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ - ΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

Ενώ λοιπόν όλος ο Νομικός Κόσμος περίμενε πως θα απασχολήσει το θέμα επί πολύ χρόνο την Ολομέλεια, τι μαθαίνουμε; Ιδού οι πληροφορίες και οι προβληματισμοί όπως τους δανείστηκα από το υπέροχο κείμενο της συναδέλφου κας Αναστασίας Στεφίδου:

"Με πλειοψηφία (56-9) η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, σε μυστική διάσκεψη, αποφάνθηκε ότι οι Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις (servicers) νομιμοποιούνται κατ΄ εξαίρεση, ως μη δικαιούχοι διάδικοι, να διεξάγουν δίκες και να επισπεύδουν διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης (πλειστηριασμούς, κατασχέσεις) για την είσπραξη των υπό διαχείριση απαιτήσεων στο πλαίσιο του ν. 3156/2003.

Μερικές επισημάνσεις επί της ανωτέρω κρίσεως:

- Προκαλεί έκπληξη η ταχύτητα με την οποία η Πλήρης Ολομέλεια του ΑΠ αποφάνθηκε σε ένα σοβαρότατο ζήτημα με τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις. Η συζήτηση της υποθέσεως έγινε 26.01.2023 και 09.02.2023 έγινε η διάσκεψη και κρίθηκε το θέμα. Μέσα σε 14 ημέρες οι ανώτατοι δικαστές μας κατάφεραν να μελετήσουν τα δεκάδες υπομνήματα των διαδίκων, να αξιολογήσουν τους προβληθέντες ισχυρισμούς και να κρίνουν επί της υποθέσεως σε ένα τόσο δύσκολο νομικό θέμα.

- Πριν από την «ταχύτατη» κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, είχε προηγηθεί η Έκθεση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Νοέμβριος 2022) της ΤτΕ με την οποία, η ΤτΕ είχε ήδη προβλέψει την έκβαση της δίκης –«… Η ικανότητα των εν λόγω εταιριών να διαχειριστούν τα δάνεια δυσχεραίνεται από την πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου 822/2022 και τις σχετικές εφετειακές αποφάσεις αναφορικά με την νομιμοποίησή τους να προβούν σε δικαστικές ενέργειες και κυρίως να συμμετέχουν σε διαδικασίες πλειστηριασμών. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα των ΕΔΑΔΠ αναμένεται να διαφανεί τους επόμενους μήνες ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ».

- Έτερο αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι το αποτέλεσμα της διασκέψεως, η οποία τυγχάνει μυστική, διέρρευσε αμέσως και παντού. Εύλογα δημιουργούνται ερωτηματικά για την σπουδή της διαρροής και αν αυτή έχει ως στόχο τον επηρεασμό των δικαστών των δικαστηρίων ουσίας που καθημερινά κρίνουν εκατοντάδες υποθέσεις ανακοπών κατά κατασχέσεων και πλειστηριασμών.

- Επί της ουσίας ο ΑΠ δέχθηκε ότι οι Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων μπορούν να κάνουν αποσπασματική επίκληση μόνο των ευμενών για τις ίδιες ρυθμίσεων καθενός από τα δυο νομοθετήματα (ν. 3156/2003, 4354/2015) και να παρακάμπτουν πλήρως τις δυσμενείς γι΄ αυτές διατάξεις, διαπλάθοντας έτσι ένα νέο ανομοιόμορφο πλέγμα κανόνων υπέρ τους, που, όμως, ο νομοθέτης δεν το θέλησε.

- Κατ΄ αυτό τον τρόπο επιτρέπει αφ΄ ενός να τιτλοποιούνται απαιτήσεις με πλήρη φορολογική ατέλεια – η υπολογισμένη ζημία για το ελληνικό δημόσιο ανέρχεται σε 50 δις ευρώ- και να μην προσκαλείται ο δανειολήπτης να διακανονίσει ευνοϊκά την οφειλή του προ της μεταβιβάσεως.

- Η επίλυση του προβλήματος του ιδιωτικού χρέους απαιτεί πολιτική βούληση και νομοθετική πρωτοβουλία.

- Η ελληνική κοινωνία βιώνει οριακές στιγμές, δεν υφίσταται προστατευτικό πλαίσιο για την πρώτη κατοικία, οι τιτλοποιήσεις των δανείων και οι πλειστηριασμοί οδηγούν στην μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου στην ιστορία του ελληνικού κράτους (110 δις ευρώ) υπέρ εταιρειών και προσώπων που εδρεύουν στην αλλοδαπή."

Πρέπει στο σημείο αυτό να κάνω μια επισήμανση, ότι η ίδια σπουδή και κυρίως η ίδια διαρροή είχε συμβεί και το 2019, όταν με την υπ΄ αριθ. 4/2019 απόφαση της Ολομέλειας του Α.Π. είχε λυθεί σε βάρος των δανειοληπτών του Ελβετικού Φράγκου η διαμάχη σχετικά με μείζον νομικό ζήτημα των οφειλών αυτών και φυσικά και πάλι προς όφελος των Τραπεζών.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΑΠΟΡΙΕΣ: Δεν θα σχολιάσω ευθέως την όποια απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία άλλωστε δε δημοσιεύθηκε ακόμα και θα έχω και εγώ και άλλοι νομικοί την ευκαιρία να τη σχολιάσουμε όταν τη διαβάσουμε. Θα σταθώ όμως εδώ σε τρία ζητήματα:

1) Στη δεδομένη σπουδή να διαρρεύσει το κείμενο και της εισήγησης της Εισηγήτριας Αρεοπαγίτου και το αποτέλεσμα της απόφασης, προτού αυτή δημοσιευθεί επίσημα και καθαρογραφεί. Και δεν είναι η πρώτη φορά, εγώ θα πω. Το θέμα είναι πώς και γιατί υπάρχουν διαρροές, όταν αυτό απαγορεύεται; Και ομιλούμε για διαρροές αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Χώρας; Ποιος είναι ο υπεύθυνος και ποιον εξυπηρετεί αυτή η κατάσταση; Θέλω να είμαι καλοπροαίρετος, αλλά μήπως πράγματι υπάρχει μια σπουδή για να δοθούν κατευθύνσεις στα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια δικαστήρια της χώρα πριν καν τη δημοσίευση μιας απόφασης, όταν όμως αυτό απαγορεύεται;

2) Όταν ο μέσος Έλληνας περιμένει μήνες ολόκληρους για την έκδοση μιας απλής δικαστικής απόφασης (9 1/2 μήνες περίμενα την έκδοση μιας απλής απόφασης σε αυτοκινητικό), πώς η Ολομέλεια του Α.Π. καταφέρνει μέσα σε 13 μέρες να επιλύσει ένα τέτοιο θέμα; Τυχαίο; Αποτέλεσμα άοκνης μελέτης των (άλλωστε ηλικιωμένων πλην έμπειρων) δικαστών ή ιδιαίτερη σπουδή που δεν έχει προφανή αιτία εξυπηρέτησης του περί δικαίου αισθήματος;

3) Η πλήρης απουσία του Ελληνικού Δημοσίου, που εκτός από τους δανειολήπτες είναι το αμέσως ζημιούμενο από αυτή την εξέλιξη, πόσο περίεργη είναι; Ας μην ξεχνάμε πως το Ελληνικό Δημόσιο, αν δεν εισπράξει από τους φόρους τα 58 δις (ή όσα είναι), θα τα φορτώσει στον Έλληνα πολίτη. Γιατί λοιπόν το Ελληνικό δημόσιο δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια να υπερασπιστεί τη τσέπη του πολίτη, όταν για το παραμικρό χρέος εξαπολύει τους δικηγόρους του και παρεμβαίνουν στην κάθε υπόθεση με το μικρότερο οικονομικό αντικείμενο, κάνοντας και αγωγές, μηνύσεις, πολιτικές αγωγές κλπ.;

Και επειδή η συνάδελφος κ. Στεφίδου πολύ σωστά το έθεσε ότι τέτοια μείζονα θέματα απαιτούν πολιτική βούληση νομοθετική παρέμβαση και πρωτοβουλία, εγώ ερωτώ: Υπάρχει κάποια τέτοια βούληση; Υπάρχει κάποια Βουλή, που λειτουργεί με τέτοια κριτήρια; Υπάρχει πολιτικός, που να σκέφτεται το περί δικαίου αίσθημα και τον πολίτη;

Η απάντηση για μένα είναι μονοσήμαντη! Δώστε και εσείς τις απαντήσεις αυτές στον εαυτό σας !

Τελικά ας ξυπνήσουμε ... Εδώ επιχειρείται μια αναδιανομή του πλούτου τεραστίων διαστάσεων και πλήττεται η Ελληνική κοινωνία εκ βάθρων.

Και για όποιους πιστεύουν πως αυτά που λέω δεν τους αφορούν, γιατί αυτοί είναι καλοπληρωτές των Τραπεζών και επομένως έχουν αίσθημα αδικίας κατά των οφειλετών, που δεν πληρώνουν, αυτό που πρέπει να τους πω είναι, πως αυτοί οι καλοπληρωτές θα είναι οι επόμενοι. Εδώ επιχειρείται μια αφαίρεση της ιδιοκτησίας από τα χέρια του Έλληνα πολίτη. Ουσιαστικά η αφαίρεση της έως τώρα δύναμής του. Γιατί ο Έλληνας ως τώρα αντιστέκεται και η ιδιοκτησία αποτελεί μεγάλο αγκάθι για όσους θέλουν να ποδηγετούν και να χειραγωγούν τους λαούς και τις κοινωνίες!

Ας ξυπνήσουμε !

Υ.Γ. Ερώτημα: Είναι τόσο τεκμηριωμένα νομοτεχνικά τα έννομα συμφέροντα του Ελληνικού Δημοσίου, των Ασφαλιστικών Φορέων, των Τραπεζών, των Funds και όλων αυτών των οικονομικά ισχυρών και γίνονται αναφανδόν δεκτοί οι ισχυρισμοί τους από τα Ελληνικά Δικαστήρια; Ήρεμα ρωτώ!"