..............................................................
Σονέτο 62* - Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (1564-1616)
Της φιλαυτίας το πάθος με κατέχει,
μάτια, ψυχή, τα μέλη μου έχει ζώσει·
κι αυτό το πάθος μου αντίδοτο δεν έχει,
τόσο βαθιά μες στην καρδιά μου έχει ριζώσει.
Και λέω χάρες, πρόσωπο, παράστημα άλλος
τέτοια δεν έχει, πώς δεν έχει αλήθεια ισάξια·
και κρίνω ο ίδιος το δικό μου κάλλος
πως υπερέχει απ’ τα άλλα, τα φτωχά κι ανάξια.
Μα όταν με βλέπω αλήθεια στον καθρέφτη
σκυφτό, μαραγκιασμένο από τον χρόνο,
η φιλαυτία μου ξεφτάει, ξεπέφτει·
το εγώ σου τόσο ν’ αγαπάς πληγή ’ναι μόνο.
Του εγώ μου τώρα εσύ ’σαι η αλήθεια, εσένα αινώ,
τον ξεπεσμό μου με τα νιάτα σου κοσμώ.
SHAKESPEARE
Sonnets, 62
*Μετάφραση από τον ποιητή, συγγραφέα και φίλο στο fb Κώστα Κουτσουρέλη (facebook, 13.6.2020)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου