..............................................................
Έχει φθαρεί από την επαφή
Με τόσα πρόσωπα
Θάμπωσε γέμισε αποτυπώματα
Ματιών που κάποτε κοιτάχτηκαν
Μες στο γυαλί του μ’ έκπληξη
Η θαυμασμό ή χαρά ή θλίψη
Χείλια και δάχτυλα σα νεκροί νάρκισσοι
Μες στο θαμπό νερό του αδύνατο να κοιταχτείς
Χωρίς τον κίνδυνο να μπερδευτείς
Και να πιστέψεις για πρόσωπό σου
Είν’ άλλο πρόσωπο ή το συνταίριασμα
Από παράταιρα κομμάτια
Και να χαθείς μέσα σε τούτο το λαβύρινθο
Μορφών που ήταν κάποτε
Και να μην είσαι πια.
Αργύρης Χιόνης (1943 - 2011)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου