"Είναι δύσκολο... Και είναι απ' αυτούς που δεν έφυγαν, τα παιδιά..." Από το προφίλ στο του Makis Malafekas (facebook, 1.3.2023)

...............................................................

"Είναι δύσκολο... Και είναι απ' αυτούς που δεν έφυγαν, τα παιδιά..."

Από το προφίλ στο του Makis Malafekas (facebook, 1.3.2023) 

(1) Είναι δύσκολο. Όλο αυτό. Να θες να πεις κάτι αλλά να μη γίνεται κιόλας. Πραγματικά να μη γίνεται. Είναι ανθρώπινο και πολιτικό μαζί, πολιτικό και ανθρώπινο. Δεν ξεχωρίζουν αυτά, αλλά ξεχωρίζουν κιόλας. Να φύγεις χωρίς να φύγεις. Να κάτσεις εκεί που είσαι. Να θες να πεις, να πεις για την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ που ξεπουλήθηκε 45 εκατομμύρια σε κάτι Ιταλούς ενώ είχε τζίρο 120, αλλά όντως να μην πρέπει, γαμώ το θεό μου βγάζουν ακόμα πτώματα από κει μέσα. Σκάσε. Να βλέπεις τα τομάρια να κλαίνε στις κάμερες, να "λυγίζουν", να σου δίνουν το σιρόπι thoughts and prayers, να βλέπεις τις ανακοινώσεις και τις τοποθετήσεις του ενός και του άλλου παράγοντα, να ακούς για τους φοιτητές που πήραν το τρένο γιατί είναι λίγο πιο φτηνό απ' τα διόδια και τη βενζίνη, την ακριβότερη της Ευρώπης, χωρίς λόγο, χωρίς λόγο, να πεις, να πεις κάτι, ξέρω γω, μια μαλακία, κάτι, για την ταινία του Λόουτς με τα άτομα εκεί στο Σέφιλντ, που τα είπε όλα αυτά είκοσι δύο χρόνια πριν, όλα με το νι και με το σίγμα, τα είπε, τα έδειξε, να θες να πεις κάτι αλλά τι, να κάνεις κάτι αλλά τι, βγάζουν ακόμα πτώματα από κει μέσα. Βγάζουν ακόμα. Κι ένα απ' αυτά αισθάνεσαι πλέον ότι είσαι κι εσύ, ανθρώπινα και πολιτικά μαζί, ακίνητος, εγκλωβισμένος, ανθρώπινα και πολιτικά, κρατάς το χέρι, κρατάμε το χέρι, συνεχίζουμε.

(2) Τα παιδιά αυτά ζήσαν όλη τους τη ζωή μέσα στην κρίση, έτσι; Απ' τα παιδικά τους χρονια κιόλας, αν ήταν από 22-23άρηδες και κάτω, που ήταν.

Κι είναι απ' αυτούς που δεν πήγαν έξω, δεν έφυγαν, γιατί δεν μπορούσαν. Ή γιατί στο κάτω κάτω αυτός είναι ο τόπος τους.

Κι απ' αυτούς που δεν πήραν το αεροπλάνο για Θεσσαλονίκη, να το κάνουν σε 30 λεπτά, γιατι ήταν ακριβό το αεροπλάνο.

Κι απ' αυτούς που δεν βόλευε αμάξι δια του τρία ή διά του τέσσερα ένεκα της τιμής της βενζίνης και των διοδίων, και πήραν το τρένο. Το δημόσιο τρένο που τους εξασφαλίζει η πολιτεία μας. Το ένα τρένο που έχει η Ελλάδα. Αυτό το τρενάκι-ελλάδα, με μοναδικό σταθμάρχη την εκποίηση και τον ξεπεσμό και την περιφρόνηση για την αξία της ζωής.