"Επιστροφή στο Κενό" ποίημα του Νάνου Βαλαωρίτη (1921-2019)

 ..............................................................

Νάνος Βαλαωρίτης (1921 - 2019)

Λένε πολλοί ότι ο Κόσμος γεννήθηκε
ανάποδα. Μ' αυτό δεν είναι αλήθεια.

Όσοι ήταν εκεί είπανε ότι γεννήθηκε
κανονικά, με το κεφάλι κάτω
και όχι με τα πόδια απάνω.

Η μάνα του Κόσμου
ήταν μια φοβερή, μια μέγαιρα
με τριχωτό κεφάλι, με νύχια και
με δόντια σουβλερά σαν βελόνες.

Αλλά ο Κόσμος ήταν όμορφος
- ωραίος από την πρώτη στιγμή

και τον καμάρωσε πρώτα ο ήλιος,
ο θείος του και η σελήνη η θεία του

και ύστερα όλα τ' άστρα τ' ουρανού
τα ξαδέρφια του.

Κατόπιν τον καμάρωσαν η θάλασσα
και τα βουνά, ύστερα τον καμάρωσαν
τα ποτάμια, οι βράχοι, τα δέντρα,
οι βροχές, τα σύννεφα.

Όλοι τον καμάρωναν ίσαμε
και τ' άγρια και τα ήμερα θεριά

και τα πουλιά και τα ερπετά και
στο βυθό της θάλασσας τα ψάρια.]


Μόνο ένας δεν τον καμάρωνε,
ο Πατέρας του.

Αυτός ήταν ζηλιάρης και φθονερός
και λεγόταν Άβυσσος.

Ήρθε μια μέρα στη μάνα του και
προσπάθησε να ρίξει τον Κόσμο

κάτω από ένα μεγάλο γκρεμό
που του άνοιξε μπροστά του.


Μα οι άγγελοι δώσανε στον Κόσμο
φτερά και πέταξε.

Και οι δαίμονες ακόμα
τον μακάριζαν καθώς πετούσε.


Τότε για να εκδικηθεί ο Άβυσσος
πήγε κι έκανε τρία άλλα παιδιά
με τη Μέγαιρα τη μάνα του -

έκανε το Χρόνο, τη Φθορά
και το Κενό.


Από τότε
οι τρεις αυτοί συναγωνίζονται
ποιος θα καταλύσει πρώτος
τον ωραίο Κόσμο


- που για μια στιγμή τον έχουμε
και ύστερα τον χάνουμε
όλα εμείς τα πλάσματα της Στιγμής,

που μας τρώει η Φθορά
μετά από λίγα Χρόνια
και ξαναγυρίζουμε στο Κενό.



Νάνος Βαλαωρίτης