"Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΜΟΧΘΟΣ" ποίημα του Ζακ Πρεβέρ (1900-1977) (L’effort humain, στη συλλογή Paroles (Λόγια), 1946) μετάφραση από τον φίλο στο fb Athanase Athanassiou (facebook, 19.3.2023)

 ..............................................................

                 Ζακ Πρεβέρ (1900 - 1977)

Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΜΟΧΘΟΣ (*) 

Ο ανθρώπινος μόχθος
δεν είναι αυτός ο ομορφούλης νεαρός που χαμογελά
στητός πάνω στο γύψινο ή το πέτρινο
πόδι του
και που χάρη στα παιδαριώδη τεχνάσματα του γλύπτη
δίνει την ηλίθια ψευδαίσθηση
της χαράς του χορού και της αγαλλίασης
φέρνοντας στη σκέψη με το άλλο πόδι στον αέρα
τη γλυκιά ευχαρίστηση της επιστροφής στο σπίτι
Όχι
ο ανθρώπινος μόχθος δεν φέρει ένα παιδάκι στο δεξιό του ώμο
ένα άλλο στο κεφάλι
κι ένα τρίτο στον αριστερό του ώμο
έχοντας τα εργαλεία ζωσμένα στην πλάτη σαν φυσίγγια
και βαδίζοντας αγκαζέ με μια ευτυχισμένη νέα γυναίκα
Ο ανθρώπινος μόχθος φέρει κηλεπίδεσμο
και τα σημάδια απ’ τις μάχες
που δίνει η εργατική τάξη
ενάντια σ’ έναν κόσμο παράλογο και χωρίς νόμους
Ο ανθρώπινος μόχθος δεν έχει σπίτι για να μείνει
μυρίζει τη μυρωδιά της δουλειάς του
κι έχει αρρωστημένα πνευμόνια
ο μισθός του είναι ισχνός
το ίδιο και τα παιδιά του
δουλεύει σα νέγρος
κι ο νέγρος δουλεύει σαν κι αυτόν
Ο ανθρώπινος μόχθος δεν ξέρει από καλούς τρόπους
ο ανθρώπινος μόχθος δεν έχει φτάσει στην περίοδο της ωριμότητας
ο ανθρώπινος μόχθος έχει την ηλικία των στρατώνων
την ηλικία των κάτεργων και των φυλακών
την ηλικία των εργοστασίων και των εκκλησιών
την ηλικία των κανονιών
αυτός που φύτεψε παντού όλα τα αμπέλια
και κούρδισε όλα τα βιολιά
τρέφεται με άσχημα όνειρα
και μεθοκοπά με το στιφό κρασί της υποταγής
και σαν ένας μεγάλος μεθυσμένος σκίουρος
στριφογυρνά χωρίς σταματημό
μέσα σ’ ένα σύμπαν εχθρικό
σκονισμένο και χαμηλοτάβανο
και σφυρηλατεί αδιάκοπα την αλυσίδα
την τρομαχτική αλυσίδα όπου είναι όλα αλυσοδεμένα
η εξαθλίωση το κέρδος η εργασία το μακελειό
η θλίψη η δυστυχία η πλήξη και η αϋπνία
την τρομαχτική αλυσίδα φτιαγμένη από χρυσάφι
από κάρβουνο από σίδερο κι από ατσάλι
από καρβουνόσκονη κι από σκουριά
περασμένη γύρω απ’ το λαιμό
ενός κόσμου που τα ’χει χαμένα
την ελεεινή αλυσίδα
από όπου κρέμονται
τα θεία φυλαχτά
τα ιερά λείψανα
οι μεγαλόσταυροι της τιμής
οι αγκυλωτοί σταυροί
τα λαγοπόδαρα που φέρνουν γούρι
τα μετάλλια του κάθε γεροξούρη
τα μπιχλιμπίδια της συμφοράς
το μεγάλο μουσειακό αντικείμενο της ψευτιάς
το μεγάλο πορτρέτο του στρατηλάτη
το μεγάλο πορτρέτο ολόσωμο
το μεγάλο πορτρέτο στο ένα πόδι, προφίλ, ανφάς
το μεγάλο επίχρυσο πορτρέτο
το μεγάλο πορτρέτο του μεγάλου χειρομάντη
το μεγάλο πορτρέτο του μεγάλου απόλυτου μονάρχη
το μεγάλο πορτρέτο του μεγάλου στοχαστή
του μεγάλου εκβιαστή
του μεγάλου δικαστή
το κεφάλι του εκτελεστή
το κεφάλι του μεγάλου φαρσέρ
του αξιέπαινου και θλιβερού ζογκλέρ
το κεφάλι του Αδόλφου Χίτλερ
το κεφάλι του Πολ Ποτ Χμερ
το κεφάλι του μισαλλόδοξου ειρηνοποιού
το κεφάλι του ελευθερωτή αστυνομικού
το κεφάλι του δικτάτορα
οποιασδήποτε χώρας
οποιουδήποτε χρώματος
το επονείδιστο κεφάλι
το κακόμοιρο κεφάλι
το κεφάλι της σφαλιάρας
το κεφάλι επί σφαγήν
το κεφάλι τουου.

(*) Jacques Prévert, L’effort humain, στη συλλογή Paroles (Λόγια), 1946