..............................................................
Ένα εκτροχιασμένο τρένο
να τι είμαι
σε κάποιαν άγνωστη γραμμή
που χάνεται στις ζούγκλες
κι έμεινα ακούνητο
γερμένο σε μιαν άκρη
βροχή και ξαστεριά
να τι είμαι
δίπλα πεσμένο παραζαλισμένο
κοιτώντας τα χορτάρια ανάποδα
και τα ξασμένα συννεφάκια
αποξεχάστηκα
έστω φυτρώνοντας φτερά όπως παλιά
Ω! τώρα θυμούμαι
πρώτα πετούσα
μετά γκρεμίστηκα
μετά σουρνόμουνα
μετά ευπρεπίστηκα
θα ξαναρχίσω να πετάω
κι αν ξαναγκρεμιστώ ελπίζω
να μην με ξαναφέρουν πίσω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου