"ΣΑΡΚΑ ΜΙΑ" της Ελίζαμπεθ Τζένινγκς (1926 – 2001) μετέφρασε η ποιήτρια και φίλη στο fb Χλόη Κουτσουμπέλη (facebook, 16.8.2023)

 

Σε δική μου απόδοση ένα ποίημα της Αγγλίδας ποιήτριας, Elizabeth Jennings. Δεν ξέρω γιατί το θυμήθηκα σήμερα, δέκα πέντε Αυγούστου, καλοκαίρι, Θεσσαλονίκη.

Χλόη Κουτσουμπέλη (facebook, 16.8.2023)

ΣΑΡΚΑ ΜΙΑ της Elizabeth Jennings

Ξαπλωμένοι χωριστά τώρα, ο καθένας σε ξεχωριστό κρεβάτι,

Αυτός με ένα βιβλίο, κρατώντας το φως ανοιχτό ως αργά,

Αυτή σαν ένα κορίτσι που ονειρεύεται την παιδική του ηλικία,

Όλοι οι άντρες αλλού∙ είναι σαν να περιμένουν

Κάποιο καινούργιο γεγονός: το βιβλίο που κρατά αυτός αδιάβαστο,

Τα μάτια της στυλωμένα στις σκιές πάνω απ’ το κεφάλι.

.

Ριγμένοι στην τύχη σαν απομεινάρι ναυάγιου από προηγούμενο πάθος,

Πόσο αδιάφορα ξαπλώνουν. Δεν αγγίζονται σχεδόν ποτέ,

Ή αν το κάνουν είναι σαν μία ομολογία

Ότι έχουν λίγο συναίσθημα - ή υπερβολικό.

Απέναντί τους η αγνότητα, ένας προορισμός

Για τον οποίο όλη τους η ζωή ήταν μια προετοιμασία.

.

Παράξενα χωριστά, κι όμως παράξενα μαζί,

Η σιωπή ανάμεσά τους σαν ένα νήμα να πιαστούν

Και όχι να τυλιχτούν. Και ο ίδιος ο χρόνος είναι ένα φτερό

Που τους αγγίζει απαλά. Γνωρίζουν άραγε ότι είναι γέροι,

Αυτοί οι δύο που είναι ο πατέρας μου και η μητέρα μου,

Που η φωτιά τους, απ’ την οποία προέρχομαι, έχει τώρα κρυώσει;

.

ΟΝΕ FLESH by Elizabeth Jennings

.

Lying apart now, each in a separate bed,

He with a book, keeping the light on late,

She like a girl dreaming of childhood,

All men elsewhere; it is as if they wait

Some new event: the book he holds unread,

Her eyes fixed on the shadows overhead.

.

Tossed up like flotsam from a former passion,

How cool they lie. They hardly ever touch,

Or if they do, it is like a confession

Of having little feeling; or too much.

Chastity faces them, a destination

For which their whole lives were a preparation.

.

Strangely apart, yet strangely close together,

Silence between them like a thread to hold

And not wind in. And time itself's a feather

Touching them gently. Do they know they're old,

These two who are my father and my mother

Whose fire from which I came, has now grown cold?

.

Η Elizabeth Jennings (Ελίζαμπεθ Τζένινγκς,1926 – 2001) ήταν Αγγλίδα ποιήτρια. Γεννήθηκε στη Βοστώνη του Ηνωμένου Βασιλείου. Σε ηλικία έξι ετών μετακόμισε με την οικογένειά της στην Οξφόρδη, όπου παρέμεινε ως το τέλος της ζωής της. Δημοσίευσε από νωρίς τα πρώτα της ποιήματα σε περιοδικά όπως το Oxford Poetry, New English Weekly, The Spectator, Outposts και Poetry Review, αλλά εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο σε ηλικία 27 ετών. Το δεύτερο βιβλίο της, «A Way of Looking», τιμήθηκε με το βραβείο «Somerset Maugham».