..............................................................
Έτσι κλαίμε εμείς.
Όχι από θλίψη της απώλειας
δεν κλαίμε για ό, τι χάθηκε διά παντός
δεν έρχονται τα δάκρυα από του ανεκπλήρωτου τα βάθη
Όχι όχι
δεν κλαίμε
από τους κραδασμούς της νοσταλγίας
Η μνήμη μας είναι λιγάκι ελαττωματική
όπως καταλαβαίνετε
τη δάγκωσε η χίμαιρα
κι έκτοτε τριγυρνά μονάχη
Τσούζουν τα μάτια μας
μαύρες σταγόνες κρασί που καταπίνουμε
κατρακυλούν στον ουρανίσκο μας
καίει το μέσα μας διάστημα
Και κλαίμε
κλαίμε από φόβο
μη χάσουμε εκείνο
που δεν έχουμε.
* foto/Alessandro Lombardo-Italy, από τον τοίχο του φίλου Μανώλης Γιούργος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου