..............................................................
Χλόη Κουτσουμπέλη
(γ.1962, Θεσσαλονίκη)
Όταν η πόρτα κλείσει,
μετά το ξεπροβόδισμα
και τις αγκαλιές,
το σπίτι γέρνει παράξενα κουτσό.
Και τότε
μέσα από τα αυτιά των τοίχων μελωδία παιδική,
ήταν ένα μικρό καράβι,
ήταν ένα μικρό καράβι,
που βούλιαξε χωρίς επιστροφή,
στο μάρμαρο βρεγμένες πατημασιές
τα μεσάνυχτα ψίχουλα στο τραπέζι
πολλές φορές μέσα στους καθρέφτες
δύο τεράστια μάτια λυπημένα
και τις προάλλες κάτω από τον καναπέ
ένα παπουτσάκι.
Όταν τα παιδιά φεύγουν απ’ το σπίτι
πίσω μένουν τα Άλλα,
αυτά που καταβρόχθισε το λαίμαργο στόμα
μιας θάλασσας,
αυτά που μία καμπουριασμένη γριά με ένα ψαλίδι
αναίτια έκοψε το νήμα τους.
Ίσως απ’ την αρχή συγκατοικούν μαζί μας.
Όμως μόνον μες στην ερημιά,
αντιλαμβανόμαστε την παρουσία τους.
Μόνο τότε καταλαβαίνουμε.
Και τα Άλλα δικά μας είναι.
X.K. Χλόη Κουτσουμπέλη
Φωτογραφία by Sakis Vavalidis (facebook, 16.6.2023)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου