Δύο ποιήματα και ένα τραγούδι για τον "Εαυτό μου" / Ποιήματα Λένας Παππά, Αργύρη Χιόνης & ένα τραγούδι του Άκη Πάνου

...............................................................

Λένα Παππά (γ. 1932, Αθήνα)

O εαυτός μου
Μου έκαμε πολλά
Πικρά κι ανεπίτρεπτα
Λάθη βουνό...


Στο τέλος, σέρνοντας ήρθε, δαρμένο σκυλί
και κούρνιασε δίπλα μου
ραγισμένος απ’ την ηλικία, γυρεύοντάς μου
να γεράσουμε μαζί...


Λένα Παππά

Αργύρης Χιόνης (1943-2011)

Είμ’ ένα βιβλίο. Κάποιος με διαβάζει.
Δεν ξέρω τι καταλαβαίνει από μένα,
δεν ξέρω αν μου βρίσκει κάποιο βάθος.
Πάντως δυσκολεύεται στο διάβασμα η βαριέται'
συχνά με παρατά, τσακίζοντας τα φύλλα μου,
εγκαταλείπει για καιρό και, όταν κάποτε επιστρέφει,
έχει πλέον χάσει τη συνέχεια, έχει ξεχάσει
ο,τι έχει διαβάσει.
Έτσι, με ξαναπιάνει απ΄ την αρχή,
για να με παρατήσει πάλι,
υστερ΄από λίγο, κουρασμένο.


Αργύρης Χιόνης

.................................................

"Ο Εαυτός μου"

στίχοι-μουσική Άκης Πάνου

τραγούδι Γιώργος Νταλάρας

Από τον δίσκο "Θέλω να τα πω" (1982)

Απ’ τους πολλούς μου φίλους
Κι απ’ όλους τους δικούς μου
Όπως ο εαυτός μου δε μ’ αγαπάει κανείς
Είμαστε ένα πράγμα μια σκέψη και μια ζήση
Και δε θα μ’ αγαπήσει όπως αυτός κανείς

Ο πιο καλός μου φίλος ο πιο πολύ δικός μου
Είναι ο εαυτός μου
Ο πιο καλός μου φίλος είναι ο εαυτός μου

Απ’ τους πολλούς εχθρούς μου που με μισούνε τόσο
Μόνο τον εαυτό μου φοβάμαι αληθινά
Αυτός μονάχα θέλει να με καταδικάσει
Και για την ίδια πράξη να δικαστώ ξανά

Ο πιο κακός εχθρός μου ο πιο κακός του κόσμου
Είναι ο εαυτός μου
Ο πιο κακός εχθρός μου είναι ο εαυτός μου
Ο πιο καλός μου φίλος κι ο πιο κακός εχθρός μου
Είναι ο εαυτός μου