"...Η φοβερή εξυπνάδα του, χωρίς ίχνος ευαισθησίας..." Από το «Περιθώριο ’68 – ‘69» (εκδ. Στιγμή, 1985) του Μανόλη Αναγνωστάκη (1925 – 2005)

 ...............................................................

"...Όλοι αυτοί οι πολεοδόμοι, φιλόσοφοι, οικονομολόγοι, καθηγητές κτλ. που γράφουν, συζητούν, αγορεύουν σε συνέδρια και σε σεμινάρια για τη βαρβαρότητα των πόλεων, τη μαζοποίηση, την αλλοτρίωση, το αδιέξοδο του σύγχρονου τεχνολογικού πολιτισμού, από προοδευτική πάντα σκοπιά, αριστερή και συνήθως άκρως ριζοσπαστική – πόσο βολεμένοι οι ίδιοι σε θέσεις με γερούς μισθούς και επιμίσθια, με παροχές και ταξίδια, πόσο δεμένοι οι ίδιοι με το σύστημα που καταριούνται και, υποτίθεται, αγωνίζονται για την ανατροπή του, πόσο βέβαιοι τελικά πως τίποτα ευτυχώς δεν κινδυνεύει ν’ αλλάξει, τουλάχιστο στο αμέσως προσεχές μέλλον.

«Με προκαλούν», είπες..."

 

……………………………………………………………….

 

"...Η φοβερή εξυπνάδα του, χωρίς ίχνος ευαισθησίας..."

Από το «Περιθώριο ’68 – ‘69» (σελ. 19-20 εκδ. Στιγμή, 1985) του Μανόλη Αναγνωστάκη (1925 – 2005)