Το μεταναστευτικό είναι το αντίτιμο της αποικιοκρατίας
έγραψε ο Τάσος Τσακίρογλου ("Εφημερίδα των Συντακτών", 16.6.2023)
"Οι εφιάλτες μας ήταν διαφορετική υπόθεση. Είχαμε πολλούς. Καθώς κοιμόμασταν και στριφογυρίζαμε τη νύχτα, ουρλιαχτά έβγαιναν από τα διαφορετικά λαρύγγια μας. Ολοζώντανοι εφιάλτες. Ολοι τούς είχαμε. Στους εφιάλτες μας πνιγόμαστε. Οταν ανοίγαμε τα στόματά μας να ουρλιάξουμε, καταπίναμε βαρέλια νερού. Ναι, νερού». Ετσι περιγράφει ο Νιγηριανός συγγραφέας Ε.Τσ. Οσόντου τα όνειρα και τους εφιάλτες του πρωταγωνιστή του που επιχειρεί να περάσει στην Ιταλία από τη Λιβύη, στο βιβλίο του «Όταν ο ουρανός είναι έτοιμος, τα αστέρια θα φανούν» (εκδόσεις Κριτική). Στη συνέντευξη που μου παραχώρησε πρόσφατα λέει ότι «το κακό που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα είναι ο ρατσισμός και η ξενοφοβία».
Πέντε αιώνες αποικιοκρατίας που κατέστρεψαν ποικίλους πολιτισμούς (Αμερικές, Αφρική, Αυστραλία, Ασία κ.λπ.) έχουν αφήσει ανεπούλωτες πληγές στο σώμα της Ανθρωπότητας και ίσως τώρα έχει έρθει η ώρα η Δύση να πληρώσει το αντίτιμο, βιώνοντας αυτό που κομψά η Ευρώπη έχει χαρακτηρίσει σαν «προσφυγική κρίση». Ο βίαιος εκχριστιανισμός των κατοίκων της Βόρειας και Λατινικής Αμερικής, η λεηλασία των πόρων της Αφρικής μέχρι και σήμερα, το όνειδος της δουλείας, ο εξανδραποδισμός των ιθαγενών της Αυστραλίας και η αποικιοποίηση της Ασίας πρώτα από τον βρετανικό και τον γαλλικό ιμπεριαλισμό και στη συνέχεια από τις ΗΠΑ συνιστούν το στίγμα για Δύση, το οποίο πολύ δύσκολα θα καθαρίσει.
Η πηγή του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, που κορυφώθηκαν κατά τη διάρκεια του ναζισμού με τη γενοκτονία των Εβραίων, ήταν απλώς η συνέχιση της αποικιακής πολιτικής με τα αίσχη που τη συνόδευαν.
Η αντίληψη των ναζί περί Untermenschen (υπανθρώπων) αποτελούσε τη μετεξέλιξη των ρατσιστικών θεωριών που χαρακτήριζαν τις υπόλοιπες φυλές πλην της λευκής σαν ζώα – ή με τη ναζιστική φρασεολογία «κατσαρίδες» προς εξολόθρευση.
Σήμερα οι θεωρίες της «λευκής υπεροχής» που φωλιάζουν στην alt-right των Ηνωμένων Πολιτειών και αγκαλιάστηκαν από τον Ντόναλντ Τραμπ, μεταδίδονται σαν πυρκαγιά σε ξερό δάσος και στην Ευρώπη, με τη Μελόνι, τη Λεπέν και τους διάφορους Ορμπαν να πρωτοστατούν στην ανάγκη για φράχτες, ελέγχους στα σύνορα και στη βύθιση των πλοιάριων που μεταφέρουν μετανάστες.
Το προχθεσινό ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου (μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν ήταν γνωστός ο συνολικός αριθμός των θυμάτων) μας υπενθυμίζει τις βάναυσες πρακτικές των ελληνικών αρχών, του υπουργείου Μετανάστευσης και του Λιμενικού που πρωτοστατούν στις περίφημες «επαναπροωθήσεις», για τις οποίες η Ελλάδα έχει βρεθεί στο στόχαστρο του ΟΗΕ, ΜΚΟ και διεθνών έγκυρων ΜΜΕ.
Χιλιάδες φτωχοί άνθρωποι που αναζητούν μια νέα ευκαιρία στην Ευρώπη είδαν τον εφιάλτη τους να γίνεται πραγματικότητα και «καταπίνουν βαρέλια νερού», όπως ο ήρωας του Οσόντου. Οι μέρες που έρχονται θα γίνουν πολύ χειρότερες, καθώς η κλιματική αλλαγή θα αναγκάζει όλο και περισσότερα εκατομμύρια ανθρώπους να μετακινούνται βόρεια, λόγω αύξησης της θερμοκρασίας, της ξηρασίας και της καταστροφής της γης που μέχρι χθες τούς έτρεφε. Ας κλείσουμε με τα λόγια της σπουδαίας Γαλλίδας ψυχαναλύτριας, Τζούλια Κρίστεβα: «Ο ξένος είναι μέσα μας. Κι όταν τον αποφεύγουμε ή τον καταπολεμούμε, παλεύουμε ενάντια στο ασυνείδητό μας, αυτό το το “αλλότριο” της ανέφικτης “προσωπικής μας επικράτειας”...Ο Φρόιντ δεν μιλάει για ξένους: μας μαθαίνει να ανακαλύψουμε το ξένο μέσα μας. Είναι ίσως ο μόνος τρόπος να μην το καταδιώκουμε έξω». («Ξένοι μέσα στον εαυτό μας», εκδόσεις Scripta).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου