...............................................................
Μαργαρίτα Παπαμίχου (γ. Ηράκλειο Κρήτης)
Ρυτιδώνει η θάλασσα να μου θυμίσει
πως μια μέρα κι εγώ θα ξεχάσω
μια μέρα κι εγώ θα ξεχαστώ
μια μέρα το βάρος θα βρεθεί δεμένο
στην ουρά ενός χελιδονιού
να πετάει με τα χίλια σύννεφα για τις λίθινες χώρες
κι εγώ θα το ξεπροβοδίζω από την άλλη μεριά
μια μέρα θα ξεχάσω
το ξέρω πως έτσι λέει το δίκιο
πως δε γίνεται για πάντα να διυλίζεις τον καιρό
μα τούτο εδώ το παλιό καρφί που πάει να σκουριάσει
ποτέ του δε θα με ξεχάσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου