..............................................................
Θα κατεβαίνεις σκάλες,
κάθε πρωί θα κατεβαίνεις σκάλες,
σαν άγαλμα προς τη θυρίδα για το εισιτήριο θα προχωρείς
κι ‘ ύστερα στην ουρά
πάντα σαν άγαλμα
που μες στο μάρμαρό του ονειροπολεί,
θα στέκεις.
Στο τραμ
πιασμένος στη χειρολαβή θα ταλαντεύεται
με το κεφάλι μες στη λύπη κρεμασμένο.
Στον Πειραιά η πρωινή ομίχλη θα σε πνίγει
και στο γραφείο οι συνάδελφοι
Και θα ραγίζεις
και στα δυο η πέτρα σου θα σπα
καθώς απ’ το παράθυρο στην προκυμαία θα κοιτάς
το πλοίο που ξεμάκρυνε,
σφυρίζοντας μες στην ψυχή σου.
Χρίστος Λασκαρης
Ποιήματα 1965-1978
Δημητράκος, Χριστιανόπουλος, Λάσκαρης
Πάτρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου