...............................................................
Χόρχε Λουίς Μπόρχες (1899 - 1986)
Όσο τετριμμένο ή βαρετό και να ’ναι,
πάντα μας συγκινεί το ηλιοβασίλεμα,
αλλά ακόμα πιο συγκινητική
είναι αυτή
η απεγνωσμένη ανταύγεια του τέλους
που οξειδώνει την κοιλάδα
όταν κι η τελευταία ηλιαχτίδα
έχει πια βυθιστεί.
Μας πληγώνει να κρατήσουμε
αυτό το αλλιώτικο
και παρατεταμένο φως,
αυτή την ψευδαίσθηση
που αποθέτει στο στερέωμα
ο κοινός μας φόβος για το σκοτάδι
και που σταματάει απότομα
μόλις αντιληφθούμε την απάτη του,
όπως ακριβώς διαλύονται τα όνειρα
μόλις αντιληφθούμε ότι ονειρευόμαστε.
Μετάφραση: Δημήτρης Καλοκύρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου