"Kein Szenario wie in Griechenland" έγραψε η Πέπη Ρηγοπούλου ("Εφημερίδα των Συντακτών", 26.06. 24)

 ..............................................................

"Kein Szenario wie in Griechenland"

  

έγραψε η Πέπη Ρηγοπούλου ("Εφημερίδα των Συντακτών", 26.06. 24)

Στο πλαίσιο της «διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος» που κινεί η Κομισιόν για επτά χώρες, μεταξύ των οποίων και η Γαλλία (που το χρέος της ανέρχεται σε 3,1 τρισ.), το σχόλιο της Simone Schmellack στην TagesZeitung, «Κανένα σενάριο όπως στην Ελλάδα», συγκρίνει την κατάσταση που επικράτησε στην Ελλάδα μετά την εφαρμογή των επαχθών μέτρων λιτότητας, με ό,τι θα μπορούσε να συμβεί σήμερα στην εγκαλούμενη Γαλλία.

Στον κατάλογο των ελληνικών δεινών αναφέρει την ανεργία, τα μειωμένα εισοδήματα για τους πιο φτωχούς από τους φτωχούς, τα αυξημένα ποσοστά φυματίωσης και HIV, την κατάθλιψη, τις αυτοκτονίες, τα διπλάσια ποσοστά θνησιγένειας. Ως απόρροια των επτά αυτών «πληγών», η Ελλάδα έχασε, υποστηρίζει, το ¼ της οικονομικής της δυνατότητας, υπέστησαν κοινωνική κατάρρευση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού της και καταστροφή η διεθνής εικόνα της χώρας. Ωστόσο, καταλήγει, παρ’ όλη την πολιτική αστάθεια εν όψει και των επικείμενων εκλογών, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να το υποστεί η Γαλλία, γιατί η Ε.Ε. είναι οικονομικά ισχυρή.

Στο δημοσίευμα παραβάλλονται δύο ανομοιογενή και ετεροχρονισμένα φαινόμενα, το ένα πριν και το άλλο μετά την επιβολή του «προγράμματος λιτότητας», έτσι που οι βλαβερές του συνέπειες που έχουν κατοικήσει κάθε πτυχή της ζωής μας, να προβάλλονται περίπου ως οι προγενέστερες αιτίες του.

Να θυμώσει κανείς ή να καγχάσει; Να θυμώσει για το άδικο μιας επίθεσης εναντίον της χώρας που λέγεται Ελλάδα με την ακλόνητη δανειακή σύμβαση εκχώρησης κυριαρχίας που έχει οδηγήσει στη σημερινή χαώδη πολιτική και οικονομική κατάσταση η οποία αγγίζει τον πυρήνα της ψυχής; Ή να καγχάσει με την επαναλαμβανόμενη χρήση φοβικών μεθόδων με το προς αποφυγήν παράδειγμα του εκάστοτε «αποδιοπομπαίου τράγου», που είναι ριζωμένες βαθιά στο αποικιοκρατικό συλλογικό ασυνείδητο, ακόμα και όταν καταγγέλλονται ως στερεότυπα;

Μη γνωρίζοντας κάποια από τα στοιχεία που παρατίθενται σε σχέση με τις επιπτώσεις στη σωματική και την ψυχική υγεία του ελληνικού λαού, αφού ούτε και στο πλέον γνωστό ζήτημα των αυτοκτονιών ο ακριβής αριθμός τους δεν έχει γίνει γνωστός, θα ήθελα να σταθώ στο θέμα της καταστροφής της διεθνούς εικόνας της χώρας μας για να τονίσω ότι αυτή η καταστροφή δεν ήταν η συνέπεια των πολιτικών λιτότητας αλλά ακριβώς η προϋπόθεσή τους, προκειμένου αυτές να ληφθούν και να εφαρμοστούν απρόσκοπτα με έναν εχθρικό τρόπο.

Η Ελλάδα είδε να υποσκάπτεται η εικόνα της από την κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου με τη συμβολή του κ. Παπακωνσταντίνου σε αγαστή σύμπνοια με τις δηλώσεις άλλων πολιτικών της ευρωπαϊκής μας οικογένειας και τα δημοσιεύματα του γερμανικού κυρίως Τύπου (και όχι μόνον). Η Ελλάδα βγήκε σε πλειστηριασμό ως προβληματική επιχείρηση με γελοίο παρελθόν, αναξιόπιστο παρόν και αβέβαιο μέλλον. Η υποτίμησή της υπήρξε ριζική. Το σχόλιο της γερμανικής εφημερίδας ομολογεί στην ουσία ότι τα αφεντικά της Ε.Ε. δεν θα επιτρέψουν να γίνει στη Γαλλία αυτό που έγινε με την Ελλάδα.