...............................................................
Εντολή 2η
«ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον ουδέ παντός ομοίωμα... »
Όταν ήσουν μικρός ήθελες πολύ να μεγαλώσεις
όταν μεγαλώσεις πολύ
θα θέλεις να γίνεις το μικρό παιδί
κι η νοσταλγία μελωμένη πάστα στο στόμα σου
όταν οι όγκοι και τα σχήματα δεν θα είναι πια διαθέσιμα για άγγιγμα
τότε θα παίρνεις μέτρα στην ενοχή
πριν αγαπήσεις τον πλησίον εαυτό σου
θα εκτιμήσεις πραγματικά
το ειδικό βάρος και την πυκνότητα μιας σκιάς
τότε είναι που θα την αγαπήσεις
ειδωλολατρικά θα τρέχεις πίσω της και θα την προσκυνάς
ωραίες είναι οι σκιές
έτσι που έχουν πάντα κάτι να τις ακολουθεί
ευθύβολες στο σκοτάδι
παίρνουν τους δρόμους
χαμένες στην περιπλάνησή τους
φωνάζουν τα ονόματα των σωμάτων
δέντρο
παρόν
ποτήρι μοιρασμένο στα δυο
παρόν
νύχτα
παρούσα
άνθρωπος
απών
Μαργαρίτα Παπαμίχου
*foto/Enzo Sallerio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου