"ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΠΟ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ" ποίημα του Γιάννη Θεοδωράκη (1932-1996) Το ποίημα διάλεξε ο ποιητής και φίλος στο fb Γιώργος Χ. Θεοχάρης από το βιβλίο του Γ.Θ. "Πλημμύρα" (Ίκαρος 1980) (facebook, 2.4.2024)

 ...............................................................

     Γιάννης Θεοδωράκης (1932 - 1996)*

ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΠΟ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ


Έχουμε τόπο,
                         είπες, παιδάκι μου,
έχουμε τόπο να σταθούμε

είναι η σκιά σ' εκείνο το ξεμοναχιασμένο κυπαρίσσι

για να τη φτάσουμε
μες απ' τους κήπους των τυφλών
πρέπει να περάσουμε

τους πυράκανθους και τις γαζίες μην αγγίξεις
ανήκουν στη στιγμή με τους χιλιάδες ήλιους

στρατιώτες βογκάνε κεντημένοι στο συρματόπλεγμα του αιώνα
          έρημος
                     έρημος
                                 στάχτη πυρωμένη
τρελός καιρός, ανεμοστρόβιλος,
με δέρμα δελφινιών σκεπάζει
τους ταξιδιώτες που έγιναν πέτρα
                                             ενώ περίμεναν στο σταθμό το τραίνο
- σε παγωμένα βάθη η Κρήτη
                                                    μια χούφτα κοκκινόχωμα
τις ώρες που δε μπόρεσαν να ξεφύγουν κοσκινίζει -
ύστερα
           θα 'ρθει γαλήνη
                               άγνωστο απολίθωμα.
Έχουμε τόπο,
                        είπες, παιδάκι μου,
έχουμε τόπο να σταθούμε.

*Σημ.: Το ποίημα διάλεξε ο ποιητής και φίλος στο fb Γιώργος Χ. Θεοχάρης από το βιβλίο του Γ.Θ. "Πλημμύρα" (Ίκαρος 1980) (facebook, 2.4.2024)