.............................................................
Τους βλέπω, κουρελιασμένους, ξυπόλυτους και βωβούς...
Τους βλέπω, κουρελιασμένους, ξυπόλυτους
και βωβούς - σε άλλους δρόμους.
Αυτούς, τους αδελφούς του Ισραήλ, του Πισαρό
και του Μοντιλιάνι - τους αδελφούς σας σέρνουν
δεμένους με σχοινιά
οι απόγονοι του Χολμπέιν και του Ντιούρερ - στο θάνατο
στους φούρνους. Δάκρυα πού να βρω για να κλάψω;
Στα μάτια μου τ’ αλάτι ρούφηξε τα δάκρυα.
Χλευάζοντας μ’ έκαψαν για να μην βρω
την τελευταία παρηγοριά,
να χάσω πια την τελευταία ελπίδα.
Μαρκ Σαγκάλ (1887-1985) "Στην μνήμη των ζωγράφων που έπεσαν θύματα του Ολοκαυτώματος". [απόσπασμα]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου