Δύο ποιήματα του Γκέοργκ Τρακλ (1887 – 1914)* (μετάφραση Αλέξανδρος Ίσαρης, εκδ. GUTENBERG, 2015)

 ...............................................................

Γκέοργκ Τρακλ (1887 – 1914)

·       Δύο ποιήματα του Γκέοργκ Τρακλ (1887 – 1914)* 

(μετάφραση Αλέξανδρος Ίσαρης,

 εκδ. GUTENBERG, 2015)

«Τραγούδι ενός αιχμάλωτου κότσυφα» 

Ανάσα σκοτεινή στα πράσινα κλαδιά.

Γαλάζια ανθάκια θολώνουν την όψη,

Του Μοναχικού τον χρυσό βηματισμό

Καθώς εκείνος ξεψυχά κάτω από μια ελιά.

Με φτερά μεθυσμένα πετά στον αέρα η νύχτα.

Πόσο αθόρυβα αιμορραγεί η ταπεινότητα!

Στάλες που πέφτουνε αργά από αγκάθια ανθισμένα.

Οίκτος χεριών ακτινοβόλων

Περιβάλλει μια τσακισμένη καρδιά.

«De Profundis» 

 

Είναι ένας καλαμιώνας που τον χτυπά η μελανή

     Βροχή

Είναι ένα δέντρο καφετί που στέκει μοναχό.

Είναι ένας ψιθυριστός αέρας γύρω από άδειες καλύβες.

Πόσο μελαγχολικό είναι το βράδυ αυτό!

 

Περνώντας από το χωριό

Μαζεύει λίγα στάχυα η ντελικάτη ορφανή.

Τα μάτια της πλανιούνται ολοστρόγγυλα και χρυσαφιά

      στο λυκόφως.

Και ο κόρφος της λαχταρά τον θεσπέσιο μνηστήρα.

 

Επιστρέφοντας οι βοσκοί

Βρήκαν το θεσπέσιο κορμί

Που σάπισε στους αγκαθωτούς θάμνους.

 

Είμαι ένας ίσκιος σε μακρινά χωριά σκοτεινιασμένα.

Ήπια τη σιωπή του Θεού.

Στην πηγή του δάσους.

Μέταλλο παγωμένο

Στο μέτωπο κολλάει

Κι αράχνες ορέγονται την καρδιά μου.

Είναι ένα φως που σβήνει στο στόμα μου.

 

Τη νύχτα βρέθηκα σ’ έναν χερσότοπο

Γεμάτο σκουπίδια και σκόνη των άστρων.

 

Στις χαμηλές φουντουκιές

Ήχησαν πάλι άγγελοι από κρύσταλλο.

 

*Σημ.: Ο ΓΚΕΟΡΓΚ ΤΡΑΚΛ γεννήθηκε το 1887 στο Ζάλτσμπουργκ και πέθανε στην Κρακοβία της Γαλικίας το 1914. Η οικογένειά του ανήκε στην ανώτερη αστική τάξη. Ο πατέρας του Τομπίας Τρακλ ήταν έμπορος. Η μητέρα του ήταν τσέχικης καταγωγής και ναρκομανής. Δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα παιδιά της, που τα μεγάλωσε μια Γαλλίδα γκουβερνάντα, η Μαρί Μπόρινγκ, η οποία έμεινε στο σπίτι των Τρακλ δεκατέσσερα χρόνια. Από εκείνην έμαθε γαλλικά και χάρη σ’ αυτήν ήρθε σε επαφή με τη γαλλική λογοτεχνία που επηρέασε το έργο του. Οι ποιητές που έπαιξαν μεγάλο ρόλο στη ζωή του ήταν ο Ρεμπό και ο Μπωντλαίρ.

   Από πολύ νωρίς ανέπτυξε στενό δεσμό με τη νεότερη αδερφή του Μαργκαρέτε (Γκρετλ), στο πρόσωπο της οποίας έβλεπε ένα αντίγραφο του εαυτού του. Η Μαργκαρέτε αναφέρεται σε πολλά ποιήματά του και πολλοί βιογράφοι του υπαινίσσονται ότι τα δύο αδέρφια είχαν αιμομικτική σχέση. Στο σχολείο ήταν πολύ κακός μαθητής και δεν πήρε ποτέ απολυτήριο γυμνασίου. Το 1905, σε ηλικία 18 ετών, άρχισε να εθίζεται στα ναρκωτικά (μορφίνη, όπιο, βερονάλ). Τον Σεπτέμβριο του 1905 πήγε μαθητευόμενος σε φαρμακείο, όπου προμηθευόταν πολύ εύκολα τις ουσίες που χρειαζόταν.

   Στο διάστημα 1908-1910 σπούδασε φαρμακευτική στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Όταν το 1910 πέθανε ο πατέρας του, η οικογένεια Τρακλ αντιμετώπισε μεγάλα οικονομικά προβλήματα. Ο Γκεόργκ κατετάγη ως στρατιωτικός φαρμακοποιός στη Βιέννη, όπου πάθαινε συχνά κρίσεις κατάθλιψης. Εκείνη την εποχή άρχισε να γράφει μια μελαγχολική ποίηση που θα τον χαρακτήριζε ως το τέλος της σύντομης ζωής του. Το 1912, φεύγοντας από το στρατό, προσπάθησε να εργαστεί ως φαρμακοποιός, αλλά δεν τα κατάφερε. Μετακόμισε στο Ίνσμπουργκ, όπου συνεργάστηκε με το περιοδικό Der Brenner. Γνωρίστηκε με την Έλζε Λάσκερ Σίλερ, τον Άντολφ Λόος, τον Όσκαρ Κοκόσκα και τον Καρλ Κράους.

   Όταν τον Αύγουστο του 1914 ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, κατετάγη στο στρατό ως στρατιωτικός φαρμακοποιός. Με αυτή την ιδιότητα συμμετείχε στην πολύνεκρη μάχη του Γκρόντεκ. Αναγκάστηκε να περιθάλψει σχεδόν ενενήντα βαριά τραυματίες με πενιχρά μέσα. Δύο ημέρες και δύο νύχτες εργάστηκε σκληρά στο στρατιωτικό νοσοκομείο, το οποίο ονομάστηκε από τον τύπο «Ο τάφος της Γαλικίας». Ο Τρακλ δεν είχε τη δυνατότητα να βοηθήσει τους τραυματίες, πράγμα που τον οδήγησε σε απόγνωση. Είδε πολλούς από αυτούς να αυτοκτονούν μπροστά στα μάτια του. Προσπάθησε να αυτοπυροβοληθεί, αλλά τον εμπόδισαν οι σύντροφοί του. Κατόπιν επιχείρησε να δραπετεύσει, οπότε τον έστειλαν σε ένα στρατιωτικό νοσοκομείο της Κρακοβίας. Το βράδυ της 3^ης Νοεμβρίου 1914 βρέθηκε νεκρός από υπερβολική δόση κοκαΐνης. Ήταν μόλις 27 χρονών.

Κυριότερα ποιητικά έργα: Κατάπτωση, Μακάριο φθινόπωρο, Ο Σεμπάστιαν στο όνειρο, De profundis, Το τραγούδι του Κάσπαρ Χάουζερ, Το τραγούδι του Μοναχικού, Ένα χειμωνιάτικο βράδυ, Το φθινόπωρο του μοναχικού, Αποκάλυψη και κατάρρευση και Γκρόντεκ.