..............................................................
ισμήνη γεώργιος λιόση
κλαριά κισσού & κίτρινα χρυσάνθεμα
ανέβηκαν άνθισαν στο μέσα σπίτι
φόρεσε το μαύρο φόρεμα
τα κόκκινα σκουλαρίκια
στέριωσε τον κότσο της με λουλούδια
και η πίκρα ας έστεργε στα χείλη της
σαν νύκτα σαν φιλί, και
ο Κόσμος ας μην εόρταζε
ας μην μιλούσε πια
για την Ανάσταση
ξυπόλητη περπάτησε στο σχοινί
απ το παράθυρο στα σύννεφα
ήθελε να προσευχηθεί, λέει
στο αυτί, Εκείνου του
Θεού που πέθανε και αναστήθηκε
πήρε και ένα ρούχο λευκότατο
την γύμνια του να σκεπάσει
διάσπαρτη από μικρά χείλη πληγών
απόθεσε στο πρεβάζι κι ένα ποτήρι ζαχαρόνερο
να έρχονται να ξεδιψούνε οι ψυχές των πεθαμένων
έστρωσε το κρεβάτι με
γαλάζια σεντόνια
αφαίρεσε το ακάνθινο στεφάνι από το μαξιλάρι
το έρανε με κολόνια μαστίχας & κεχριμπαριού
έστρωσε το τραπέζι
βραστές πατάτες μαύρο ψωμί και κόκκινο κρασί
αυγά στο χρώμα της σέπιας
μόνη έφαγε μόνη κοιμήθηκε
τα δάκρυα στέγνωσαν ως το πρωί
σαν πέτρες μετά την καταιγίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου