...............................................................
[οι εκδοχές μιας μυστικής ζωής που πολλαπλασιάζουν τις υποψίες μας]
ένας έμπορος επίπλων που μόλις είχε αγοράσει μια μεταχειρισμένη πολυθρόνα ανακάλυψε πως κάποτε μία γυναίκα από τους πρώην ιδιοκτήτες της είχε κρύψει το προσωπικό της ημερολόγιο σε μια τρύπα στο πίσω μέρος. για κάποιο λόγο - ό,τι και αν ήταν αυτό : θάνατος, αμνησία, βιαστική μετακόμιση - το ημερολόγιο είχε μείνει ξεχασμένο εκεί και ο έμπορος, που σημειωτέον ήταν ειδικός στην αναπαλαίωση παλιών επίπλων, το βρήκε τυχαία όταν για να νιώσει τη σταθερότητα της πολυθρόνας το ένιωσε να του τρυπά την πλάτη.
εκείνη τη μέρα έμεινε άγρυπνος στο μαγαζί, το οποίο ήταν γεμάτο με κρεβάτια, καρέκλες, τραπέζια και ντουλάπες, διαβάζοντας το ιδιωτικό ημερολόγιο υπό το χαμηλό φως της λάμπας στο πίσω δωμάτιο, σκυμμένος πάνω από το γραφείο του. το ημερολόγιο αποκάλυπτε, μέρα με τη μέρα, τα συναισθηματικά μυστικά της συγγραφέας του και ο επιπλοποιός, ο οποίος ήταν έξυπνος και διακριτικός άνθρωπος, κατάλαβε αμέσως ότι η γυναίκα είχε ζήσει κρύβοντας την αληθινή της προσωπικότητα και ότι από μια ασύλληπτη απιθανότητα, διαβάζοντας τις σκέψεις της τη γνώριζε πλέον πολύ καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον ακόμα και απ τα άτομα που είχαν ζήσει μαζί της και τα ονόματα τους αναφέρονταν στο ημερολόγιο. ο επιπλοποιός έπεσε σε βαθύ προβληματισμό. για πολύ καιρό, η ιδέα ότι κάποιος μπορούσε να έχει κάτι κρυμμένο στο σπίτι του, προστατευμένο από τα μάτια του κόσμου, ένα ημερολόγιο ή οτιδήποτε άλλο, του φαινόταν παράξενη, σχεδόν αδύνατη, μέχρι που λίγα λεπτά αργότερα, όταν σηκώθηκε και άρχισε να τακτοποιεί το γραφείο του πριν πάει σπίτι, συνειδητοποίησε, προς μεγάλη του έκπληξη, ότι και ο ίδιος είχε, κάπου, κρυμμένα πράγματα που άλλος άνθρωπος δεν ήξερε ότι υπήρχαν. στο σπίτι του, για παράδειγμα, στη σοφίτα, σε ένα τσίγκινο κουτί κρυμμένο ανάμεσα σε παλιά περιοδικά και άχρηστα σκουπίδια, ο επιπλοποιός φύλαγε ένα ρολό με χαρτονομίσματα, που κατά καιρούς ο ρολός μεγάλωνε και περί του οποίου την ύπαρξη ήταν εντελώς απληροφόρητοι τόσο η γυναίκα του όσο και τα παιδιά του. ο επιπλοποιός δεν μπορούσε να πει με ακρίβεια για ποιον σκοπό επηρεάστηκε τόσο πολύ απ το ημερολόγιο μιας άγνωστης, αλλά σιγά σιγά τον κέρδισε η δυσάρεστη βεβαιότητα ότι ολόκληρη η ζωή του καθοριζόταν όχι από τις καθημερινές του δραστηριότητες στο φως της ημέρας, αλλά από αυτό το κρυφό ρολό με τα τραπεζογραμμάτια που φαγώθηκαν στη σοφίτα απ τους σκόρους. και αυτή από όλες τις πράξεις του ήταν, χωρίς αμφιβολία, η πιο θεμελιώδης έκφραση της ανάγκης του να διατηρεί μια δεύτερη μυστική ζωή.
καθώς άναβε τη φωτεινή πινακίδα που έσβηνε τον μαύρο αέρα πάνω από το πεζοδρόμιο με ένα βιολετί φως, ο επιπλοποιός ηλεκτρίστηκε από μια άλλη ανάμνηση: μια μέρα ψάχνοντας για μια ξύστρα στο δωμάτιο του μεγαλύτερου γιου του, βρήκε κατά τύχη μια σειρά από πορνό φωτογραφίες που έκρυβε ο γιος του στο συρτάρι του κομοδίνου. ο επιπλοποιός τις είχε ξαναβάλει γρήγορα στη θέση τους, όχι από σεμνοτυφία αλλά από τον φόβο ότι ο γιος του θα πίστευε πως είχε την κακή συνήθεια να ψαχουλεύει τα πράγματά του. αργότερα στο τραπέζι του δείπνου, ο επιπλοποιός άρχισε να παρατηρεί τη γυναίκα του: για πρώτη φορά μετά από τριάντα χρόνια του μπήκε στο μυαλό η ιδέα πως και αυτή θα έπρεπε να κρατά κάτι κρυμμένο, κάτι τόσο προσωπικό και τόσο βαθιά καταχωνιασμένο που αν η ίδια δεν ήθελε, ούτε καν με βασανιστήρια θα μπορούσε να την κάνει κανείς να ομολογήσει. ο επιπλοποιός ένιωσε ένα είδος ταραχής και ζάλης. δεν ήταν ασυνήθιστος ο φόβος της προδοσίας ή της συζυγικής απιστίας που τον έκανε να στριφογυρίζει το κεφάλι του σαν τον φελλό σε ένα μπουκάλι με αφρώδες κρασί, αλλά η βεβαιότητα ότι, ακριβώς όταν θα έφτανε στο κατώφλι του γήρατος, ίσως θα αναγκαζόταν να αλλάξει εντελώς τις στοιχειώδεις έννοιες που αποτελούσαν ολόκληρη τη ζωή του. ή αυτά που θεωρούσε ως δεδομένα στη ζωή του : γιατί η ζωή του, η αληθινή του ζωή, σύμφωνα με τις υποψίες που του γέννησε το ημερολόγιο μιας άγνωστης, διαδραματιζόταν κάπου αλλού, στο μαύρο σκοτάδι, προστατευμένη από τα πραγματικά γεγονότα και που τώρα πια του φαινόταν πιο άφθαστη και από τις πιο ψηλές παρυφές του σύμπαντος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου