...............................................................
(...)
Φοίβος Δεληβοριάς: Το τραγούδι που
έγραψε και το αφιέρωσε στους γονείς
των θυμάτων των Τεμπών
ήτανε γραμμένο να’ μαι δω για πάντα να σε περιμένω,
όσο κι αν κρατήσει, να μην το ξεχάσεις,
όταν φτάσεις πάρε, πάρε όταν φτάσεις
θα το γράψει ο τοίχος, θα το γράψει ο βράχος,
θα το γράψει ο τοίχος, θα το γράψει ο βράχος,
πως δεν ήταν μόνο ενός ανθρώπου λάθος…
Θα το πει η σημύδα, θα το πει κι ο κέδρος
Πως εδώ σκοτώνει όπου βρει το κέρδος…
Θα το πει η λεβάντα, θα το πει η μυρσίνη
Θα το πει η σημύδα, θα το πει κι ο κέδρος
Πως εδώ σκοτώνει όπου βρει το κέρδος…
Θα το πει η λεβάντα, θα το πει η μυρσίνη
πώς κυλάει στα μάτια η δικαιοσύνη...
Μάτια του παιδιού μου, που δεν θα φιλήσω,
δεν υπάρχει τρόπος πια να σταματήσω…
Μέχρι να έρθει ο πήχης και το χαλινάρι
Μέχρι να έρθει ο πήχης και το χαλινάρι
μέχρι να έρθει η νέμεσις και να τους πάρει..
Αν δεν βρω το τέρμα, δεν θα ησυχάσω,
Αν δεν βρω το τέρμα, δεν θα ησυχάσω,
δεν θα σταματήσω δεν θα ξαποστάσω,
δεν θα κάνω πίσω και δεν θα ξεχάσω,
δεν θα κάνω πίσω και δεν θα ξεχάσω,
θα σε πάρω εγώ παιδάκι μου όταν φτάσω…
(youtube, 11.10.2024)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου