..............................................................
(Πολύ έχουν γεράσει οι φωτογραφίες τους
Ή έχω πάρει φως εγώ
Ή βρίσκομαι
Στο σκοτεινό θάλαμο ακόμα
Κοιτάζοντας με μάτια ροζ
Πότε θ' αρχίσει το Άλλο να εμφανίζεται)
(Στη μια
Εκδρομείς
Καμένοι από δυνατή μαυρόασπρη λιακάδα
Χαμόγελα αγκύλες
Παρενθέσεις στην ανυπαρξία)
-Γεια σας θείοι και θείες
Δεν σας γνώρισα
Τι κάνετε;
-Αιώνιοι παραθεριστές σε τόπο αναψύξεως...
Για λίγο ακόμα αποτυπωμένοι
Στο απόλυτο κενό
Γωνία
Καβάφη και Κρυστάλλη (ποιητική αδεία)
Στην όποια δόξα τους
Εξισωμένοι όλοι μας
Τα ορφανά
Κοίτα
Η Καθαρή Δευτέρα εκείνη
Ήδη αναλήφτηκε
Ο κίτρινος χαρταετός
Παρέσυρε
Το πεύκο
Το χορτάρι
Το κτίσμα το αυθαίρετο στο βάθος
Τη μαμά σου
Γεια σου
(Στην άλλη
Πιο παλιά ακόμη
Γέρικα παιδιά μπροστά σε καγκελόπορτα)
-Ελάτε μέσα πια
Σκοτείνιασε
Ενάμιση αιώνα τώρα
-Να παίξουμε μαμά λίγο ακόμα
Λίγο
Θα 'μαστε εδώ γύρω
Στο Κρηπίδωμα
-Έχει απομακρυνθεί
Μην απομακρυνθείτε
Δεν σας βλέπω
(Απομακρύνονται όλα
Φταίω ο θεατής
Ο παντεπόπτης
Μη αυτόπτης μάρτυρας:
Τις τελευταίες έξι ώρες
Τι απροσεξία
Αφαιρέθηκα
Κι ο Εύριπος για πάντα παρασύρθηκε απ' τη σελήνη
Τώρα
Για πάντα σε παλίρροια
Πλαγκτόν ψυχών
Ατέρμονας ιμάντας ανεβάζει
Φωσφορίζοντας
Στον γαλαξία)
Παυλίνα Παμπούδη
από τη συλλογή "Το σπίτι στους 40 δρόμους" ("Ροές", 2011)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου