..............................................................
Γιώργος Παυλόπουλος (22.6.1924-26.11.2008)
Οἱ μαστόροι
Ξυπνήσαμε ἀκούγοντας χτύπους ἀπόμακρους βαθιά στο θόλο
σαν κάτι να μαστόρευαν πολύ ψηλά στον Οὐρανό.
Κάποιος ἔδειξε κατά τον ἥλιο. Βλέπω εἶπε χρυσές σκαλωσιές
τους βλέπω εἶπε ν’ ἀλφαδιάζουν και να καρφώνουν ἐκεῖ πάνω.
Ἐμεῖς ψάχναμε ὁλοένα μες στο φῶς μα τίποτε δεν φαινόταν
τους χτύπους ἀκούγαμε μονάχα.
Ὕστερα ἕνας Ἄγγελος ἦρθε στο πηγάδι μας,
ἄρχισε να βγάζει νερό.
Τὰ φτερά του γεμάτα γαλάζια λάσπη.
Χανότανε στα ὕψη και πάλι ξαναγύριζε ἀμίλητος και σοβαρός
κι ὅλη μέρα ἀνέβαζε νερό να ξεδιψᾶν ἐκεῖ πάνω.
Δουλεύουν και διψᾶνε εἴπαμε ὄπως κι ἐμεῖς ἐδῶ κάτω.
Σαν βράδιασε ρίξανε το σκοινί. Κανένας δεν κατέβηκε.
Ἀπὸ την ἄκρη του ἔσταζε στο χῶμα λίγο αἷμα.
Και ποτέ δεν μάθαμε μήτε ρωτήσαμε ποτέ
τί ἀπογίναν οἱ μαστόροι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου