Από τις «Εκλάμψεις» (φράσεις και αποσπάσματα) του Αρτύρ Ρεμπώ (1854-1891) από την ποιητική συλλογή «Του Έρωτα και της Αγάπης-Έλληνες & ξένοι ποιητές» (μτφ. Στρατής Πασχάλης, εκδ. Μεταίχμιο, 2020)

 ...............................................................

               Αρτύρ Ρεμπώ (1854-1891)

·       Από τις «Εκλάμψεις» (φράσεις και αποσπάσματα) του Αρτύρ Ρεμπώ (1854-1891) από την ποιητική συλλογή «Του Έρωτα και της Αγάπης-Έλληνες & ξένοι ποιητές» (μτφ. Στρατής Πασχάλης, εκδ. Μεταίχμιο, 2020)

 

…Μες στην καινούργια αγάπη και μες στον νέο ήχο αναχωρώ!

…Γυρνάς το κεφάλι: ο νέος έρωτας! Το στρέφεις και πάλι: ο νέος έρωτας!

 

…Όχι! Δεν θα περάσουμε το καλοκαίρι σε τούτη τη φιλάργυρη πατρίδα όπου θα είμαστε μονάχα ένα ζευγάρι ορφανό. Δεν θέλω πια το μπράτσο μου το ατσάλινο να σέρνει ένα είδωλο αγάπης.

 

…Είναι ο φίλος εκεί, ούτε φλόγα ούτε χαύνωση.

Ο φίλος, εκεί.

Είναι η αγαπημένη ούτε τυραννική ούτε βασανισμένη. Η αγαπημένη.

 

…Στην ασημένια κορυφή αναγνώρισα τη θεά.

Τότε της έβγαλα τα πέπλα ένα ένα. Μες στη δεντροστοιχία, κουνώντας τα χέρια. Πέρα στην πεδιάδα, όπου την πρόδωσα στον πετεινό. Βαθιά στην πολιτεία δραπέτευε ανάμεσα από τα καμπαναριά και τους τρούλους, κι εγώ, σαν τον ζητιάνο, τρέχοντας επάνω στις μαρμάρινες προβλήτες, την κυνηγούσα.

Ψηλά στον δρόμο, κοντά σε μία λόχμη από βάγιες, την έζωσα μ’ ένα κουβάρι απ’ όλα της τα πέπλα, κι ένιωσα κάτι ελάχιστο απ’ το απέραντο κορμί της.

 

…Ω! Ηδονές, ω! κόσμοι, ω! μουσική! Κι εκεί, τα μέλη, τα ποτάμια του ίδρωτα, οι βόστρυχοι και τα μάτια να κυματίζουν. Και τ’ άσπρα δάκρυα να βράζουν – ω ηδονές! – και η γυναικεία φωνή να φτάνει στο βάθος των ηφαιστείων και των σπηλαίων της Αρκτικής…