...............................................................
Πολ Βερλαίν (1844 - 1896)
[Είναι η έκσταση]
Είναι η έκσταση η χαυνωτική,
είναι η νάρκωση η ερωτική,
το θρόισμα είν' όλο των δασών,
σαν απαλά τα σφίγγει η αύρα,
μες στα κλωνάρια είναι τα μαύρα
η χορωδία ανάερων φωνών.
Ω δροσερό λεπτό μουρμούρισμα
και των πουλιών γλυκό νανούρισμα,
πώς μοιάζεις με της χλόης τον λυγμό
καθώς ο αέρας τη ρυτιδώνει...
Νερό, θαρρείς, που αναστατώνει
πετράδια μ' ένα σύρσιμο ελαφρό.
Τούτο το κλάμα το θλιμμένο,
παράπονο βαθιά πνιγμένο,
δεν είναι το μαράζι αυτό;
Δεν είναι η ψυχή μου κι η ψυχή σου
στο ταπεινό το κράτημα του ίσου
που βγαίνει από το βράδυ το ζεστό;
(μτφ. Στρατής Πασχάλης - "Του έρωτα και της αγάπης", εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, 2019)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου