..............................................................
Μαργαρίτα Μηλιώνη
γύφτος
όταν αποσύρομαι λἐει ο ποιητής
είναι γιατί καθαρίζω τις λέξεις από
σκουριές λίπη η θλίψη
όταν αποσύρομαι ετοιμάζω κάτι για σας
ζυμώνω φουρνίζω
έχεις δει φούρνο να δουλεύει τη μέρα;
όταν αποσύρομαι γυρίζω τα χωριά μαζεύω τα παλιά τετζέρια
και μετά περνάω μέρες πολλές να τα γανώνω
είμαι ο γύφτος είμαι ο γανωματής των λέξεων.
όταν αποσύρομαι εργάζομαι σκληρά
τρέχω στους πολέμους γυρεύοντας λάφυρα
στο πόλεμο κάποτε πληγώνεσαι βέβαια
χάνεις ένα χέρι ένα πόδι περνάει καιρός μέχρι να δεις
το καινούριο να φύεται
όταν αποσύρομαι μη σκεφτείς ποτέ ότι κουράστηκα κιότεψα
να ανυπομονείς μονάχα και να με περιμένεις
μαζέυω την πρωινή δροσιά την άνοιξη
τρυγάω τα σταφύλια το θέρος
θάβω τα νεκρά μας παιδιά τα πενθώ
και ύστερα περιμένω να περάσει το πένθος
όταν αποσύρομαι δεν είναι γιατί σε ξεχνώ
είναι γιατί πρέπει να ανοίξω τους δρόμους
που εσύ βλέπεις μπροστά σου κλειστούς
μπορεί να αποσύρομαι
αλλά ποτέ δεν σου γυρίζω την πλάτη
εσένα κοιτάζω για σένα μιλάω ακόμα κι όταν μιλάω για μένα
σημαίνει δουλεύω ταπεινά
και ας με βλέπεις να επαίρομαι
με το μεγαλοπρεπές πρώτο πρόσωπο
περήφανο σε θέλω λαέ μου κι αν αποσύρομαι είναι που
μήτε θέλω να με βλέπεις να κλαίω για σένα.
Μαργ. Μηλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου