.............................................................
Γιώργος Χ. Θεοχάρης (γ. 1951)
ΜΟΝΟΒΟΛΑ
1. Το κλάμα της πικρότατη ποτιστική βροχούλα
2. Μες στην καρδιά του θέριεψαν αγκαθωτά λουλούδια
3. Τρέμ' η ψυχή της νιόβγαλτο πουλί, ξεπεταρούδι
4. Τρανός της θάλασσας σπασμός μέσ' στης ακτής τα σκέλια
5. Νάρκισοι, νάρδοι, πασχαλιές, μυρώνουν το κορμί της
6. Μες στ' απαλά της βλέφαρα, ανθίζ' η κάθε μέρα
7. Οδύνη έχει η μοναξιά, θολή μελαγχολία...
8. Πόσοι φίλοι, κοιμούνται κάτω από τα κυπαρίσσια...
9. Αρκούσε μια γλυκιά ματιά να μαλακώνει ο πόνος
10. Στεφάνωσεν η σκέψη της την άγρια μοναξιά του
11. Η ανάμνησή της έλιωνε τον πάγο του θανάτου
12. Ανθίζουνε στο σώμα της φρέσκοι βλαστοί του πόθου
13. Μεθά μες στης αγάπης της την απεραντοσύνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου