.............................................................
Ουίλιαμ Σαίξπηρ (1564 - 1616)
Σονέτο 129*
Το ξέβρασμα του πνεύματος στον βόθρο της ντροπήςείναι η λάγνα η πράξη· όμως και πριν την πράξη
είναι η λαγνεία επίορκη, φόνισσα, αιμοσταγής,
είναι άγρια, βάναυση, σκαιά, κτήνος που ’χει λυσσάξει.
Την ίδια, απόψε αν σε μεθά, τη φτύνεις το πρωί,
ξέφρενα την πολιορκείς μα μόλις την αλώσεις
ξέφρενα τη μισείς, φάουσα, παγίδα μοχθηρή,
δόλωμα που θα τρελαθείς έτσι και το δαγκώσεις.
Τρελαίνει κι όποιον την ποθεί κι όποιον την αποκτά,
ακραία αν θέλει, θέλησε ή θα θελήσει κάτι,
μακάρια όταν μάχεται, δύσμοιρη όταν νικά,
πρώτα υπόσχεση ιλαρή, μετά σκιά φευγάτη.
Όλοι τα ξέρουν όλ’ αυτά· κι όμως, κανείς το πώς
τούτο τον Άδη ν’ αρνηθεί που φαίνεται Ουρανός.
*Μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου