............................................................
Σόλωνος Ευνομία
Ποτέ δε θα χαθεί η πόλη μας.
Τέτοια η βούληση του Δία
και τέτοια μοίρα οι μακάριοι αθάνατοι
της όρισαν.
Τα χέρια της Παλλάδας Αθηνάς
τη σκέπουν,
της μεγαλόψυχης, που κραταιός
τη γέννησε πατέρας.
Μα οι ίδιοι οι άνθρωποί της
τη μεγάλη πόλη
να χαλάσουν βούλονται,
τοις χρήμασι πειθόμενοι οι μωροί,
κι ο νους ο άδικος των ηγεμόνων της.
Ώστε αναπόφευκτο, από την ύβρι τους
πάθη μεγάλα να τους βρουν.
Την απληστία τους δεν ξέρουν
να τη χαλινώνουν,
μηδέ και κόσμια τα τερπνά συμπόσια
να χαίρονται.
Καν τα ιερά τα κτήματα δε σέβονται,
καν τον δημόσιο πλούτο.
Μόνο να κλέβουν και ν' αρπάζουν,
χλευάζοντας τους ιερούς θεσμούς
της Δίκης.
Σωπαίνει η Δίκη. Μα ξέρει όσα
γίνονται,
και τα παλιά και τα μελλούμενα.
Κι έρχεται ώρα και άφευκτη πέφτει
η τιμωρία της.
Πληγή όλ' αυτά αγιάτρευτη, πληγή
και τρώει την πόλη,
που γρήγορα δουλώνεται
ταπεινωμένη,
ή στην εμφύλια πέφτει έριδα,
ξυπνάει ο πόλεμος από τον λήθαργό του,
δρέπει τα παλικάρια στον ανθό τους.
Δρουν οι εχθροί, και γρήγορα
η αγαπημένη πόλη
από τις φατρίες ταλανίζεται,
προς τέρψη των αδίκων.
Πολλούς φτωχούς στα ξένα τους πουλάνε
με ατιμωτικά δεσμά καθηλωμένους,
και στης σκλαβιάς τους ζεύουν
τον βαρύτατο ζυγό.
Κοινή η συμφορά, κουρσεύει
όλα τα σπίτια,
έξω δεν την κρατούν οι αυλόπορτες,
τον φράχτη δρασκελίζει,
κι ακόμα και στον πιο κρυφό σου
θάλαμο αν κουρνιάσεις,
θα σε γραπώσει.
Να τι μου λέει η καρδιά μου
τους Αθηναίους να διδάξω:
Δεινά πολλά γεννάει στην πόλη
η Δυσνομία.
Η Ευνομία στην αρμονία
λαμπρύνεται, στην τάξη,
και στους άδικους περνάει χειροπέδες.
Ό,τι τραχύ, θα το λειάνει' φραγμό
στην απληστία υψώνει,
συντρίβει την αλαζονεία,
και τα ζιζάνια της αφροσύνης
τα μαραίνει'
στον ίσιο δρόμο το δίκιο ξαναφέρνει,
και την υπεροψία ταπεινώνει.
Παύει την έριδα και την εμφύλια οργή της
την ολέθρια
- κι όλα στον ίσκιο της αρμονικά
και φρόνιμα.
Σωπαίνει η Δίκη
Τη μεταφρασμένη από τον ίδιο ελεγεία "Ευνομία" του Σόλωνα, ο Παντελής Μπουκάλας τη διάβασε όλη, προ δεκαπενθημέρου στο δημαρχείο της Ηλιούπολης, σε καμιά πεντακοσαριά μαθητές, και όπως μας είπε, "τη χειροκρότησαν περίπου σαν να έβαλε γκολ η ομάδα τους"...
(Από τις "Νησίδες" της "Εφημερίδας των Συντακτών", 5-6.4.2025)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου