...............................................................
Αυτό το ποίημα
απεχθάνεται το σώμα μου
όλη τη νύχτα μάχεται
να με μεταμορφώσει.
Γίνομαι πράσινο μπουφάν
που αλυχτά στα Τέμπη
φτυάρι που θάβει εραστές
στο έρεβος του χρόνου
πιάτο σπασμένο
από φόβο σε σκυλάδικο
φτηνό σταχτοδοχείο γι' αποτσίγαρα
κατεψυγμένο προϊόν που έληξε στο ράφι
ξεθεωμένο εκκρεμές
σε τοίχο εν δυνάμει νεκροθάλαμο
αρκούδα που χορεύει βαλς
σε πίστες τεχνητής νοημοσύνης
δούρειος ίππος με ολόχρυσα λουριά
δειλός κροκόδειλος
με δάκρυα δηλητηριασμένα.
Αυτό το ποίημα
απεχθάνεται τα μέλη μου
προπάντων το δεξί μου χέρι.
Γιατί καλά το ξέρει, τα χαράματα
από το χέρι τούτο δω
τσαλακωμένο στα σκουπίδια θα πεθάνει.
Χάρης Μελιτάς (facebook, 10.1.2025)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου