..............................................................
"Αυτά δεν μπορούν να συμβούν εδώ" - και όμως!!!
από τον δικηγόρο και φίλο στο fb Δημήτρη Μπελαντή (facebook, 22.3.2023)*
Ακόμη ένα εργοστάσιο κλείνει στην Ελλάδα. Έκλεισε βιομηχανία υαλουργίας με 300 εργαζόμενους στο Αιγάλεω, για τα ελληνικά δεδομένα πολύ μεγάλη παραγωγική επιχείρηση..Μια σταθερή πορεία αποβιομηχάνισης της χώρας που κρατά πάνω από τριάντα χρόνια και τα τελευταία 15 έχει μετατραπεί σε χιονοστιβάδα. Είναι ηλίθιοι η πουλημένοι αυτοί που λένε ότι μια σύγχρονη οικονομία, με οποιοδήποτε πρόσημο, θα υπάρχει μόνο με υπηρεσίες, τουρισμό, επιδόματα και ψηφιοποίηση. Μέγιστο παράδειγμα η Γερμανία όπου η ραγδαία αποβιομηχάνιση, κυρίως λόγω των αντιρωσικών κυρώσεων, παρασύρει στον κατήφορο την πάλαι ποτέ πιο ισχυρή οικονομία της Δυτικής Ευρώπης, την ναυαρχίδα της ΕΕ.
Τόσο η κυβέρνηση όσο και τα κόμματα της μείζονος Αντιπολίτευσης στην Ελλάδα έχουν επενδύσει σε μια φούσκα που σκάει. Ένα πρόγραμμα που θα ενίσχυε και την βιομηχανία αλλά και τον πρωτογενή τομέα είναι απολύτως αναγκαίο αλλά δεν μπορεί να υπάρξει μέσα στα πλαίσια της ΕΕ και των Συνθηκών της, είναι απολύτως αδύνατο. Τώρα πιο πολύ από ποτέ φαίνεται ότι η κυρίαρχη επιλογή και της ΕΟΚ αρχικά και της ΕΕ/ ευρωζώνης μετά ήταν απολύτως καταστροφική και παρασιτική ακόμη και σε καπιταλιστικά πλαίσια. Τρεις στρατηγικές επιλογές ανοίγουν για το μέλλον. Η μια είναι να υπάρξει ένα μέτωπο πολιτικών δυνάμεων που θα βγάλει ξεκάθαρα την χώρα από την ΕΕ. Αυτός είναι ο προγραμματικός κόμβος για κάθε ριζοσπαστική εξέλιξη. Η δεύτερη είναι να καταρρεύσει σχετικά γρήγορα η ΕΕ, αλλά επηρεάζεται από πολλούς αστάθμητους παράγοντες και οικονομικούς και γεωπολιτικούς. Η τρίτη, αν δεν συμβεί ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο είναι να σαπίσουμε μέχρι την διάλυση του εθνικού κράτους, που μπορεί και να μην αργήσει άλλωστε. Οικονομικά, πολιτικά, ηθικά, δημογραφικά, πολιτιστικά, κυριαρχικά. Το εθνικό κράτος δεν μπορεί να υπάρχει ως κέλυφος χωρίς περιεχόμενο.
Το τελευταίο διάστημα, η μεγάλη κοινωνική ευαισθητοποίηση για το έγκλημα των Τεμπών δημιουργεί κάποια αισιοδοξία, έναν δροσερό άνεμο, στο επίπεδο μιας κοινωνικής αντιπολίτευσης χωρίς πολιτική έκφραση. Όμως, αυτό από μόνο του δεν φτάνει. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η επιδείνωση είναι ραγδαία - παρά τα ψέματα της κυβέρνησης- και ότι χρειάζεται μια τομή σε σχέση με το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Αλλιώς, θα βαδίσουμε συλλογικά προς την τρίτη επιλογή. Δηλαδή, την απόλυτη καταστροφή.
Δύο αιώνες μετά την γέννηση του νεοελληνικού κράτους και της κοινωνίας που το πλαισίωσε, ο κύκλος θα κλείσει. Και όσοι πιστεύουν ότι αυτά τα τραγικά που συμβαίνουν στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή είναι αδύνατο να συμβούν εδώ απλώς αυταπατώνται. Μπορούν να συμβούν και εδώ !!! Ούτε η Δύση είναι παντοδύναμη ούτε η βαθιά κρίση της ελληνικής κοινωνίας έχει όρια στο που μπορεί να φτάσει.
*Σημείωση: Δες εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου