..............................................................
"Η ποίηση ως μία αόριστη έννοια υψηλής αισθητικής είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Όταν είμαστε μπροστά σε κάτι πολύ ωραίο αποφαινόμαστε με θαυμασμό, λέγοντας: «μα αυτό είναι ποίημα!». Κι όμως δεν είναι. Η ποίηση είναι κάτι άλλο, πιο υψηλό, πιο θαμπό, λιγότερο συγκεκριμένο, αλλ’ ωστόσο κυριαρχικό. Διαχέεται σαν διάφανη αχλύ και συλλαμβάνεται από λέξεις φωτισμένες με πλάγιο τρόπο. Ανάμεσα σε πολλές δυσκολίες προσεγγίσεώς της έχει και τη δυσκολία του να μη μπορεί να ορισθεί. Επειδή είναι παντού και είναι απ’ όλα. Την ποίηση μπορεί κανένας να τη νιώσει μόνο. Κι ενώ πολλοί λίγοι κατανοούν τη λειτουργία της, πάρα πολλοί τη διακονούν. Να μια αντινομία, ακόμα, που ενισχύει το μυστήριο της ποίησης. Δημιουργείται στις αναβαθμίδες του λόγου και υψώνεται ως υπαρκτική ακίδα μέσα από τα άμεσα ή έμμεσα συμφραζόμενα των στίχων που κτίζουν ένα ποίημα. Αλλά και πάλι είναι μία απάντηση όχι σφαιρική, αλλά μερική. Μια κάτοψη ορισμένων ακμών του πρίσματός της. Η ποίηση δεν είναι μαθηματικό πρόβλημα για να λυθεί. Ας περπατήσουμε τα πολύμορφα πεδία της και ας αφεθούμε στη μυστηριακή της απόλαυση, χωρίς να τη θεωρούμε γρίφο. Η ανάγνωσή της μοιάζει με υγρασία που διαποτίζει ένα χαρτί και όλο προχωράει, όλο προχωράει, μέχρι να μας κατακλύσει εντελώς. Ακούτε: «α μπέμπα μπλομ του κίθε μπλόμ»» . Τι όμορφο, κι ας μην καταλαβαίνουμε τίποτα."
Από τον ποιητή και φίλο στο fb Ηλία Κεφάλα (facebook, 21.3.2024)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου