.............................................................
Μίνως Ζώτος
(1908-1932)
Στη Βέρα Ζ.
Θάμαι σε μια παράμερην ακρούλα μοναχός μου˙
γαλήνιος ήσκιος να γυρνώ σ' ερημικό ουρανό,
δε θα με νοιάζει ολότελα για τις χαρές του κόσμου
και μήτε πια θα χαίρομαι και μήτε θα πονώ.
Τη σιγαλιά μου τη βαθιά ποτέ δε θα ταράξει
μήτε αλαφρός αντίλαλος απ' της ζωής τα πάθη.
Πελώριο τείχος θα υψωθεί μπροστά και θα με φράξει
και δε θα φτάσουν ως εκεί τα θλιβερά μου λάθη.
Κι όπως θε' νάμαι από Θεό κι' απ' όλους ξεχασμένος
και θάναι γύρω ασάλευτα τα πάντα και βουβά,
θα λέω σε ονείρου πλάνεμα πως είμαι βυθισμένος
κι' ακόμα κάτι πιότερο, πως δεν υπάρχω πια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου