"Ντελόρ και Σόιμπλε..." από τον φίλο στο fb Dimitris Tsirkas (facebook, 28.12.2023)

 ..............................................................

                     Ντελόρ και Σόιμπλε...

από τον φίλο στο fb Dimitris Tsirkas (facebook, 28.12.2023)

Ο Ντελόρ έκανε πολύ μεγαλύτερο κακό από τον Σόιμπλε. Οι πολιτικές του Ντελόρ έβαλαν τη βάση για μια επιφανειακή ενοποίηση των ευρωπαϊκών χωρών, χωρίς να υφίστανται οι προϋποθέσεις (πολιτικές, οικονομικές, πολιτισμικές) που θα την καθιστούσαν βιώσιμη.

Στην Ελλάδα το όνομα του Ντελόρ είναι ταυτισμένο με τα γνωστά «πακέτα» που μετέπειτα έγιναν ΕΣΠΑ και που σήμερα έχουν φτάσει να χρηματοδοτούν τις περισσότερες επενδύσεις στη χώρα, μαζί με ένα σημαντικό μέρος της κατανάλωσης.

Λίγοι όμως γνωρίζουν ή θέλουν να ξέρουν τους όρους αυτών των χρημάτων, τα μικρά γράμματα της περιβόητης οικονομικής ενοποίησης.

Οι ευρωπαϊκοί πόροι εισρέουν στην Ελλάδα με την προϋπόθεση ότι δεν θα κατευθυνθούν σε παραγωγικές δραστηριότητες γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν στρέβλωση του ανταγωνισμού. Και με αντάλλαγμα το πλήρες άνοιγμα της ελληνικής αγοράς στα πολύ πιο ανταγωνιστικά βιομηχανικά και αγροτικά προϊόντα του Βορρά.

Χάρη σε αυτούς τους όρους, το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής μεταποίησης/βιομηχανίας καταστράφηκε ή έφυγε εκτός χώρας, το ίδιο και της γεωργίας, απογειώνοντας το εμπορικό έλλειμμα, ιδίως μετά την είσοδο στο ευρώ.

Η ελληνική οικονομία γνώρισε ραγδαία αποβιομηχάνιση και στράφηκε προς τις υπηρεσίες και τον τουρισμό – το βασικότερο διεθνώς εμπορεύσιμο προϊόν. Οι εγχώριες ελίτ και ένα σημαντικό μέρος των (άλλοτε) παραγωγικών στρωμάτων του πληθυσμού εθίστηκαν στο ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.

Αυτή είναι η υλική βάση της ιδεολογίας του δουλοπρεπή ευρωπαϊσμού που κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία. Αυτή είναι και η υλική βάση του πασοκικού zeitgeist, των μεγάλων έργων και της προκλητικής κατανάλωσης.

Το πάρτι όμως τελείωσε το 2010, όταν στέρεψε ο εξωτερικός δανεισμός που χρηματοδοτούσε το εμπορικό έλλειμα, οπότε η Ελλάδα χρεοκόπησε.

Αυτή τη χρεοκοπία κλήθηκε να διαχειριστεί ο Σόιμπλε και η θεραπεία που επέβαλε ήταν χειρότερη και από την ασθένεια. Την οποία όμως δεν την προκάλεσε αυτός.

Οι πολιτικές του Σόιμπλε ήταν το επώδυνο χανγκόβερ στο μεθύσι που ανεπαίσθητα προκάλεσαν οι πολιτικές του Ντελόρ.

Ένα μεθύσι που φούσκωσε στα ύψη την ελληνική οικονομία για δύο και πλέον δεκαετίες (γιατί φούσκα ήταν), τη στιγμή που τα ασημικά της απαξιώνονταν ή έκαναν φτερά. Και όταν στέρεψε το αλκοόλ, βρέθηκε στον δρόμο να εκλιπαρεί για λίγες σταγόνες παραπάνω.

Ο μέθυσος ζητιάνος δύσκολα θα αναγνωρίσει ότι το πρόβλημά του είναι ο εθισμός και αυτοί που τον οδήγησαν εκεί. Προτιμά να καταραστεί τον πλούσιο περαστικό που όχι μόνο δεν του άφησε μερικά ευρώ για να αγοράσει ένα ακόμα μπουκάλι, αλλά τον έψεξε και από πάνω για τη θλιβερή του εικόνα.

Η μεγάλη αδικία, ωστόσο, είναι ότι άλλοι μέθυσαν και άλλοι υφίστανται τον χανγκόβερ. Γιατί σε πείσμα του Πάγκαλου, δεν τα φάγαμε μαζί. Αυτοί που τα έφαγαν εξακολουθούν να τα τρώνε. Οι υπόλοιποι περιμένουν ακόμα την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη…