.............................................................
Ζακ Πρεβέρ (1900-1977)
Πού πας όμορφε δεσμοφύλακα
Με το αιματοβαμμένο αυτό κλειδί
Πηγαίνω να λυτρώσω εκείνη που αγαπώ
Εάν δεν είναι πια πολύ αργά
Και που έχω κλειδωμένη
Τρυφερά και απάνθρωπα
Στα μυστικά του πόθου μου
Στα ενδόμυχα του μαρτυρίου μου
Μέσα στα ψέματα του μέλλοντος
Μέσα στων όρκων τις ανοησίες
Θέλω να την ελευθερώσω
Θέλω να ειν’ ελεύθερη
Και ας με λησμονήσει
Κι ακόμα ας φύγει κι ας χαθεί
Κι αν θέλει ας ξαναγυρίσει
Και ας μ’ αγαπήσει απ’ την αρχή
Ή κάποιον άλλο ας αγαπήσει
Αν κάποιος άλλος της αρέσει
Και αν απομείνω μόνος
Και αν αυτή χαθεί
Θε να κρατήσω μοναχά
Θε να κρατήσω για παντοτινά
Στα δυο μου χέρια τ’ αδειανά
Μέχρι που να πεθάνω
Τη γλύκα από τα στήθη της που ’χε ο έρωτας πλασμένα.
(*) Jacques Prévert, Chanson du geôlier, στη συλλογή Paroles, 1946
[Στη φωτογραφία, η Leonora Carrington(1) και ο Max Ernst(2) όπως τους απαθανάτισε ο φακός της θρυλικής Lee Miller(3) το 1937.]
(1) https://en.wikipedia.org/wiki/Leonora_Carrington (2) https://el.wikipedia.org/.../%CE%9C%CE%B1%CE%BE_%CE%95%CF...
(3) https://en.wikipedia.org/wiki/Lee_Miller
https://pbs.twimg.com/media/Cf07_7aUEAUSh4k.jpg
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου