..............................................................
· Σονέτο 102 του Ουίλιαμ Σαίξπηρ
(1564 – 1616)
Η αγάπη μου άντρειεψε κι ας δείχνει αδυναμία,
δεν ελιγόστεψε αν λιγότερη φαντάζει·
η αγάπη εμπόριο είν’ αν την πλούσιά της αξία
παντού όποιου την έχει η γλώσσα το φωνάζει.
Η αγάπη μας νέα ήταν, ήταν εαρινή,
τότε που με τραγούδια μου τη χαιρετούσα,
καθώς η Φιλομήλα* εαρινά λαλεί,
και παύει όταν η μέρα βάλει θέρου λούσα.
Χαίρεται και το θέρος, μα όταν θρηνωδεί
με τι καημό γλυκό τη νύχτα ημερώνει,
γοητεύει η άγρια μουσική κάθε κλαδί
μα η γλύκα όταν παραγίνει ξελιγώνει.
Κι εγώ όμοια σαν εκείνη κάποτε σωπαίνω,
δε θέλω με τραγούδια μου να σε πικραίνω.
(Μτφ.
Βασίλης Ρώτας – Βούλα Δαμιανάκου
Εκδ.
«Ίκαρος», 1978.)
102.
My love is strehgthened though more weak in seeming;
I love not less, though less the show appear.
That love is merchandized whose rich esteeming
The owner’s tongue doth publish everywhere.
Our love was new, and then but in the spring,
When I was wont to greet it with my lays,
As Philomel in summer’s front doth sing,
And stops her pipe in growth of riper days:
Not what the summer is less pleasant now
Than when her mournful hymns did hush the night,
But that wild music burdens every bough,
And sweets grown common lose their dear delight.
Therefore, like her, I sometime hold my tongue,
Because I would not dull you with my song.
102.
Η αγάπη μου δυνάμωσε κι ας δείχνει αδυναμία·
Δεν αγαπώ λιγότερο, η όψη λιγοστεύει.
Η αγάπη εμπόριο γίνεται όταν την πλούσια αξία
Η γλώσσα του κατόχου του παντού δημοσιεύει.
Καινούργια ήταν η αγάπη μας, μόλις στην άνοιξή της,
Όταν με άσματα έσπευδα να την εγκωμιάσω·
Κι η Φιλομήλα* στην αρχή του θέρους θα λαλήσει,
Και παύει ο αυλός της όταν πια οι μέρες ωριμάσουν.
Όχι πως ήταν πιο αρεστό το θέρος όταν οι ύμνοι
Οι πένθιμοί της πρόσταζαν τη νύχτα να σωπαίνει,
Μα αυτή η άγρια μουσική τα κλώνια είχε βαρύνει·
Αν παραγίνει το γλυκό, παύει να μας ευφραίνει.
Έτσι κρατώ τη γλώσσα μου κι εγώ κάποιες φορές,
Δεν θέλω οι μελωδίες μου να γίνουν πληκτικές.
(μτφ. Λένα
Ζαφειροπούλου, εκδ. Gutenberg,
2016)
Σημείωση:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου