Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Από το άρθρο του Φίλιππου Συρίγου "Ομαδικό πνεύμα" ("Ελευθεροτυπία", 10/5/2011)* / Μια διαπίστωση που αφορά έναν πρωταθλητή Ευρώπης διεκδικεί την ισχύ της αλήθειας της σ' όλη τη ζωή...


"...ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ στην πολιτική, όπου η συνεργασία, αλλά και η υπευθυνότητα, η εξειδίκευση, η αξιοκρατία είναι λέξεις άγνωστες. Για σκεφτείτε, θα μπορούσε ποτέ ένας Ελληνας πρωθυπουργός να μοιραστεί κάποια μεγάλη επιτυχία του με τους κορυφαίους υπουργούς του;
ΝΑ παραδεχτεί, δηλαδή, ότι τα εξαιρετικά οικονομικά αποτελέσματα (λέμε τώρα...), που πέτυχε η κυβέρνησή του, είναι προϊόντα ομαδικής προσπάθειας και όχι ενός δικού του one man show; Να αναγνωρίσει, με κάποια άλλη ευκαιρία, τη δουλειά που μπορεί να έκαναν οι προκάτοχοί του, είτε αυτοί ήταν του δικού του κόμματος είτε όχι;
ΘΑ πει ίσως κανείς, σε ποιες επιτυχίες των πολιτικών ηγετών μας μπορεί να αναφέρομαι και θα έχει δίκιο, αλλά το ομαδικό πνεύμα και η συναίσθηση ευθύνης, που είναι τα ζητούμενα στην ιστορία αυτή, θα μπορούσαν να αποδειχθούν πολύ χρήσιμα, ειδικότερα σε στιγμές σαν κι αυτές που βιώνουμε σήμερα. Γιατί αν δεν είμαστε σε θέση να μοιραστούμε ανύπαρκτα κατορθώματα, ας έχουμε τουλάχιστον έναν κοινό προβληματισμό για τα δεινά που μας βρήκαν..."

Δεν υπάρχουν σχόλια: