Tου Πασχου Μανδραβελη
Την περασμένη Τετάρτη, κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης των αριστερών δυνάμεων, η Αθήνα έζησε και πάλι επεισόδια βίας, κάτι που για είκοσι μέρες το ανοργάνωτο κίνημα των «Αγανακτισμένων» απέτρεπε. Συνέβη όμως και κάτι πρωτόγνωρο: υπήρξαν διαδηλωτές που απώθησαν τους κουκουλοφόρους. Η αντίδραση δεν εκδηλώθηκε μόνο στην «πάνω» πλατεία. Ανταποκριτές του ξένου Τύπου εντυπωσιάστηκαν από το γεγονός ότι και στην κάτω, την «αριστερή» πλατεία έγινε ανθρώπινη αλυσίδα για να μην επεκταθούν τα επεισόδια. Κατά τη μαρτυρία τους υπήρξαν ρίψεις αντικειμένων κατά αστυνομικών, αλλά το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό ήταν η προσπάθεια περιφρούρησης. Η προσπάθειά τους απέβη άκαρπη, διότι προφανώς το αποκαλούμενο «μαύρο μπλοκ» χρησιμοποίησε την ίδια τακτική. Οι κουκουλοφόροι «χτύπησαν» κι έτρεξαν να κρυφτούν ανάμεσα σε ειρηνικούς διαδηλωτές. Η Αστυνομία, ως συνήθως, απάντησε με δακρυγόνα που έπεσαν επί δικαίων και αδίκων. Εκανε, μάλιστα, και συλλήψεις. Μετά τις συλλήψεις ακολούθησε το γνωστό πανηγύρι. Εκδόθηκαν ανακοινώσεις για την αστυνομική βία, καταγγέλθηκαν οι «παράνομες» συλλήψεις «αθώων» διαδηλωτών, ο ΣΥΡΙΖΑ είπε προβοκάτσια· ό,τι γίνεται κάθε φορά για να μένουμε με την απορία: «Μα πώς γίνεται μια χούφτα ανθρώπων να καταστρέφουν το κέντρο της Αθήνας και -ακόμη χειρότερα!- να αμαυρώνουν τις κινητοποιήσεις της Αριστεράς;». Αυτή τη φορά, υπήρχε κι ένα επιπλέον χαρακτηριστικό. Τρεις μέρες μετά τις συλλήψεις η συνέλευση της «κάτω πλατείας» ψήφισε για «να δημιουργηθεί ταμείο αλληλεγγύης για τους συλληφθέντες». Αυτό κατ’ αρχήν είναι περίεργο, διότι από τα πρακτικά της συνέλευσης -όπως δημοσιοποιούνται στο real-democracy.gr (http://goo.gl/YOjCZ)- δεν προκύπτει τέτοια πρόταση. Αντιθέτως, η συζήτηση της πρότασης «να δημιουργηθεί μια ομάδα εργασίας για να διοργανώσει ημερίδα με θέμα την περιφρούρηση, βία-μη βία κ.λπ.» αναβλήθηκε την Κυριακή και ξαναναβλήθηκε τη Δευτέρα. Να δεχθούμε ότι η παράλειψη της πρότασης για το «ταμείο αλληλεγγύης» και οι διαρκείς αναβολές της συζήτησης περί μη-βίας οφείλονται σε διαδικαστικές παραλείψεις. Η «κάτω πλατεία» είναι καλά οργανωμένη, αλλά δεν μπορούμε να περιμένουμε αρτιότητα. Το «ταμείο αλληλεγγύης στους συλληφθέντες», όμως, με ποιο σκεπτικό ψηφίσθηκε; Κατ’ αρχήν, ξέρουν ποιους συνέλαβαν, αφού ο νόμος απαγορεύει να δημοσιοποιούνται τα ονόματά τους; Επιπλέον, γνωρίζει η πλατεία το κατηγορητήριο και τα πειστήρια; Εγινε κάποια πρόχειρη δίκη στη συνέλευση και στοιχειοθετήθηκε η ανάγκη αλληλεγγύης; Να μην παρεξηγηθούμε: πιθανώς οι συλληφθέντες να μην είναι «μπαχαλάκηδες». Δεν το ξέρουμε. Αλλο τόσο όμως δεν το γνωρίζει και η πλατεία που ψήφισε (;) την αλληλεγγύη της. Χωρίς δίκη και στοιχεία δεν μπορεί να κρίνει κάποιος. Μπορεί κάποιος ή κάποιοι από τους συλληφθέντες να αμαύρωσαν την ειρηνική διαμαρτυρία είκοσι ημερών. Μπορεί και όχι. Οι πιο έμπειροι από διαδικασίες θα διακρίνουν τη διαμόρφωση δύο «κάτω πλατειών». Υπάρχουν οι οπαδοί της δημοκρατικής πίεσης και οι οπαδοί των δυναμικών αντιπαραθέσεων, δηλαδή ο βιότοπος που συντηρεί τα «μπάχαλα». Οι πρώτοι είναι ρομαντικοί και οι δεύτεροι μοιάζει να ξέρουν τα κόλπα. Ποιος θα κυριαρχήσει; Αυτό θα κρίνει το μέλλον των κινητοποιήσεων. | 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου