...Ξεκινώντας από τη συνεργασία με την All Together Now που απο δω και στο εξής στο αναβαθμισμένο site της (www.altogethernow.gr), θα προσφέρει τις παραγωγές της χωρίς τη μεσολάβηση μεσαζόντων και δισκογραφικών εταιρειών, ο Γιάννης Αγγελάκας λέει στον Γιώργο Χριστοδουλοπουλο:
"Όσοι έχουν μυηθεί όλα αυτά τα χρόνια σ' αυτήν τη διαδικασία ξέρουν τι προτείνουμε και γιατί. Και καλό είναι να υπενθυμίζουμε στον κόσμο πως όπως στις εποχές που νόμιζε ότι τα είχε όλα κι εμείς του λέγαμε πως τίποτα δεν έχει ακόμα, έτσι και τώρα που νομίζει πως τα έχει χάσει όλα, τίποτα ακόμα δεν έχει χαθεί. Υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνουμε όλοι μαζί"
Ήσουν μαζί με αυτούς που συγκεντρώνονται στον Λευκό Πύργο. Τι είδες εκεί;
"Είδα έναν κόσμο που πια το βλέπει κατάμουτρα πως έχει βρεθεί σε μια πολύ ζοφερή πραγματικότητα στην οποία οφείλει να αντιδράσει. Η κουρτίνα των ψευδαισθήσεων ανάμεσα στην πραγματικότητα και την ιδιώτευσή τους κάηκε και όλοι αναγκάζονται να δουν τα παραμορφωμένα τους πρόσωπα. Απειλείται η επιβίωσή τους οπότε τι θα κάνουν; Θα αντιδράσουν. Είναι μια κοινωνία που πρέπει να ντρέπεται για το τι έχει κάνει ως τώρα και σε τι οδηγεί να βαδίσει το μέλλον της, τους σημερινούς εικοσάρηδες. Δεν έχουμε όλοι την ίδια ευθύνη, αλλά ο καθένας μας είχε ευθύνη στο ότι δεν αντέδρασε όταν μπορούσε να αντιδράσει. Σε κάποια συνέντευξη είχα μιλήσει για υτο Σαββατόβραδο της Θεσσαλονίκης, που όλοι κατέβαιναν με τα δανεικά τους αμάξια από τις τράπεζες να διασκεδάσουν με δανεικά στα σκυλάδικα. Έβλεπα όλη την πόλη να χάνεται ανάμεσα στην ορθοδοξία, τον εθνικισμό, το σκυλάδικο και σε όλη αυτήν την παράνοια. Το αποτέλεσμα ήταν κάποιοι να μου απαντήσουν μέσα από το διαδίκτυο πως "έτσι είμαστε εμείς, φίλε, και ωραία περνάμε, αν δεν σου αρέσει να φύγεις από τη χώρα". Τώρα τι γίνεται που δεν μπορούν να κατέβουν το Σάββατο και να πουλήσουν τρέλα;"
Σκέφτηκες ποτέ να φύγεις;
"Όχι μωρέ, προς Θεού. Την αγαπάω αυτή τη χώρα. Υπέροχη είναι. Εντάξει, έχει προβλήματα. Πάντοτε ήταν προβληματικές οι κυβερνήσεις της και η μάζα πολύ εύκολα καθοδηγούνταν και έφευγε από το δρόμο της, ξεχνούσε τις μνήμες της, τσίμπησε στο τηλεοπτικό γκλάμουρ και σε όλη αυτήν την ανοησία. Τώρα είναι καιρός για αυτοκριτική. Και να έχουμε υπόψη μας ότι όταν μια κοινωνία δεν βάζει ερωτήματα, ακόμα και όταν ευημερεί, για το πώς θα αναπτυχθεί πνευματικά, ηθικά, ψυχολογικά και αισθητικά, για το πώς θα ανέβει επίπεδο, μια ζωή θα τρώει τα μούτρα της. Γιατί η ύλη δεν είναι αυτοσκοπός, η πολλή αφοσίωση στην ύλη πάντα ήταν καταστροφική. Αυτά που κάποιοι βλέπαμε, λέγαμε και μας θεωρούσαν Κασσάνδρες, τα ζούμε τώρα. Αλλά, έστω και τώρα, καλό είναι να ζητήσουμε να κερδίσουμε τον χαμε΄νο χρόνο, τη χαμένη σκέψη, τη χαμένη αισθητική, ό, τι κατακρεουργήσαμε όλα αυτά τα χρόνια ως κοινωνία, και τη χαμένη πολιτική υπευθυνότητα που έχει ο καθένας μας".
Τι σημαντικό κρατάς από το παρελθόν αυτήν τη στιγμή;
"Καλό θα ήταν ο Έλληνας να ήξερε την πραγματική ιστορία αυτού του τόπου, να μυριστεί πως αυτό που συμβαίνει τώρα συνέβαινε από τότε που είμαστε κράτος, πως αυτό που λένε "εθνική ανεξαρτησία" δεν υπήρξε ποτέ. Πάντα κάποιοι άλλοι αποφάσιζαν, έξω από τη χώρα. Οι περισσότεροι πολιτικοί ήταν υπάλληλοί τους, αλλά παράλληλα αυτή η χώρα γεννούσε πράγματα. Αν θέλει, λοιπόν, να κρατηθεί κάτι, καλό είναι να δει τις μεγάλες πολιτιστικές της στιγμές: το σπουδαίο κεφάλαιο του ρεμπέτικου, το δημοτικό τραγούδι, τον Παπαδιαμάντη, τον Βάρναλη, τον Χατζιδάκι, όλες τις φωτεινές εξαιρέσεις που άφησαν κάτι για το οποίο τουλάχιστον μπορούμε να λέμε ότι αξίζουμε ως εθνική υπόσταση. Καλό είναι να επικεντρώνουμε σ' αυτές τις φωτεινές εξαιρέσεις. Έτσι κι αλλιώς, οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που έφτιαξαν πολιτισμικά αυτόν τον τόπο στην εποχή τους ήταν κυνηγημένοι. Θα έπρεπε οι άνθρωποι να ρωτήσουν, να μάθουν, να διαβάσουν, να ενημερωθούν. Δεν αρκεί να δηλώνουν Έλληνες και να κουνάνε μια σημαία στο Σύνταγμα. Και γνώση χρειάζεται και να μυριζόμαστε ποιος μας λέει ψέμματα και ποιος αλήθεια".
Πολλοί σήμερα συγχέουν την εθνική ταυτότητα με τον εθνικισμό...
"Ναι, γιατί το πράγμα έχει επίτηδες παραμορφωθεί από διάφορους σαλτιμπάγκους - επαγγελματίες υπερπατριώτες όλες αυτές τις δεκαετίες που είμαστε κράτος".
Τι θα έλεγες στους πιτσιρικάδες σ' αυτήν τη συγκυρία;
"Στενοχωριέμαι πολύ και ντρέπομαι λίγο για τα πράγματα που τους κληροδοτούμε. Η ελληνική κοινωνία ήταν ανέκαθεν νεοφοβική. Φοβάται το καινούργιο, τις αλλαγές, τη νιότη. Ίσως να φοβάται τη ζωή. Αλλά, αν κάτι δεν αλλάζει, πεθαίνει. Ελπίζω οι πιτσιρικάδες ν' αλλάξουν αυτό το στάτους. Να μην επαναλάβουν τα λάθη των γονιών τους - και νομίζω οι συνθήκες είναι τέτοιες που θα το κάνουν. Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς και ελπίζω να μην απογοητευτούν. Θέλει πολύ σκληρή δουλειά για να αλλάξει μια νοοτροπία τόσο βαθιά ριζωμένη, τόσο αρρωστημένη. Πρέπει να βρούμε τη δύναμη, το κουράγιο, τη δυνατή σκέψη και την καρδιά για να προχωρήσουμε παραπέρα. Πρέπει να τους ακούσουμε τους πιτσιρικάδες και να τους δώσουμε και φόρα".
Θα ξαναπαίξετε ως "Επισκέπτες";
" Δυστυχώς, ως "Επισκέπτες", λόγω πολλών προβλημάτων ψυχολογικής και κυρίως οικονομικής φύσεως, δεν τα καταφέραμε. Όμως, ο καιρός που δουλέψαμε μαζί ήταν φάρμακο. Ένα μήνυμα αυτής της ορχήστρας ήταν η συνεργασία, ότι πολύς κόσμος μπορεί να συνεννοηθεί. Το φτάσαμε ως ένα σημείο, δεν γινότανε να πάει παραπέρα. Στη νέα παραγωγή που ετοιμάζω είμαι με κάποιους παλιούς συνεργάτες και με κάποιους πιο καινούργιους. Διαμορφώνεται ένας νέος, διαφορετικός ήχος".
Έχει τόσο δύσκολο σήμερα το "εμείς";
"Η ελληνική κοινωνία υποφέρει. Εγώ, που έχω μεγαλώσει στη δεκαετία του '60, πρόλαβα να δω μιαν άλλη κοινωνία. Οι άνθρωποι στις γειτονιές ζούσαν μαζί. Μέσα στη φτώχεια τους, είχαν στην καθημερινότητά τους πολλές όμορφες στιγμές που αργότερα, όταν ως ηλίθιοι ιδιώτευσαν ο καθένας στον μικρόκοσμό του, στην οικογένειά του, στα δάνειά του και την τηλεόραση, χάθηκαν. Ελπίζω αυτές οι στιγμές να ξυπνήσουν τώρα".
Καλούμαστε, φαίνεται, να ξαναβρούμε την ουσία των σχέσεών μας.
" Το οφείλουμε και ας χρειαστεί να ιδρώσουμε να σκάψουμε. Τόσα χρόνια είχε χαθεί το "μαζί". Κατάφερε το σοσιαλιστικό όνειρο του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ να κάνει μια κοινωνία ηλιθίων που ιδιωτεύουν και δεν σκέφτονται τίποτα. Και, ξαφνικά, οι αριστεροί ξάπλωσαν στους καναπέδες και στην τηλεόραση. Ας ξυπνήσουμε την αμφισβήτηση μέσα μας. Να ξαναβρούμε την αυτοκριτική μας. Είναι απαραίτητο αυτό να γίνει, αλλιώς τελειώσαμε!".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου