...............................................................
Ηλίας Κεφάλας (γ. 1951)
ΒΟΥΝΟ
Πάνω στην κεφαλή του βουνού πύκνωσε και άστραψε η χρυσή του τριχοφυία. Σγουρόμαλλοι βόστρυχοι λαμποκοπούν μέσα στο λυγμικό δειλινό. Κι εσύ ‒ ω μοναδική ‒ εκεί να ’ρθείς και να με ψάξεις. Θα με βρεις σ’ όλα τα ξέφωτα της δασωμένης πλαγιάς ν’ ανιχνεύω παλιές γλώσσες, που χάθηκαν μέσα στις αμετροέπειες και τις αδικίες της ανθρώπινης περιπέτειας. Όμως εμείς εκεί θα λάμψουμε με τον τρόπο που φωσφορίζουν οι από αιώνων χαμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου