..............................................................
Χλόη Κουτσουμπέλη (γ. 1962)
ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Το απόγευμα πριν απ' τη μεγαλύτερη νύχτα του κόσμου
οι άνθρωποι αφήνουν μεταλλικό κουβά
έξω απ’ το παράθυρο
για να συλλέξουν πεφταστέρια.
Με αυτά θα πλύνουν το γυμνό κορμί τους.
Στις δώδεκα η ώρα ακριβώς
κλείνουν όλοι μαζί τα μάτια.
Περπατούν ώρες μες στο χιόνι
μέχρι από μακριά να ξεπροβάλει
αχνιστό το Όνειρο του Άλλου.
Τα τοιχώματα είναι μαλακά,
βουλιάζουν μέσα.
Ο Άλλος τους περιμένει.
Πίνουν μαζί ζεστό κονιάκ,
ζητούν συγχώρεση,
αγκαλιάζονται,
ενώνουν τις φλέβες στους καρπούς
κι ύστερα αθώοι και αγνοί επιστρέφουν στο κρεβάτι τους.
Όταν λάμψει η μικρότερη μέρα του χρόνου,
κανείς και καμία ποτέ δεν θυμάται την Επίσκεψη.
Μερικοί όμως νιώθουν μία παράξενη χαρά,
σαν κάπου, κάποτε, κάποιος να τους αγάπησε.
.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου