Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2024

Τέσσερα ποιήματα της ποιήτριας και φίλης στο Μαρίας Καντ (Καντωνίδου) σε πρώτη δημοσίευση στο Poeticanet 49, 2024. (facebook, 23.11.2024)

..............................................................

 





                          Maria Kant



Τέσσερα ποιήματα σε πρώτη δημοσίευση
στο Poeticanet 49, 2024.



ΕΥΚΤΙΚΗ I


Λίγα χειρόγραφα θα τά ‘θελα μαζί σου


δύο-τρία ρήματα [κύρια και όπου ενδείκνυται συνηρημένα], το τόξο της μασχάλης σου και αυτό της θηλής σου, καθόλου παύλες [ίσως ανάπαυλες, ίσως μικρές ανάσες], ένα-δύο παραδείγματα μεταφοράς [κόβω δρόμο για σένα ανήμερα, σε κόβω για άγγελο], ένα μαχαίρι τσέπης για την απροσδόκητη, έστω, περίπτωση κυριολεξίας [κόβω το φρούτο, κόβω τον ομφάλιο λώρο, κόψε με], ω, ναι, οπωσδήποτε ένα τέτοιο μαχαίρι [με κομψό σχεδιασμό και ίσως πτυσσόμενο] και τη μαγεία της νύχτας διάσπαρτη.


Φρόντισα όσο μπορούσα τα επιρρήματα.


ΕΥΚΤΙΚΗ II


και τότε ρίχνω τα φύλλα και τα ρούχα μ ο υ χαμαί
(είπες μ’ αρέσουν τα τοπία σου γυμνά, είπα κι εμένα)
και τριγυρνώ κυριακάτικα σε ιστορίες και σε κτήματα
και ναι, σε εμπρόθετα ρήματα - τι κόπος κι αυτός,
τι ίμερος

κάποια φθινόπωρα θα τά ‘θελα μαζί σου


ΤΟΠΙΟ


Αν θες να ξέρεις,
το κορμί είναι τοπίο που αγγίζεις αγγίζοντας,
είπε από την απέναντι οικοδομή. Την ακριβώς
αντίκρυ. Στους τοίχους τ ο π ί α σε κάδρα με
χρυσαφί κορνίζες και σκάλισμα. Πιο χέρια τα
χ έ ρ ι α μου έτσι, είπε, πιο τοπία εξαίρετα.


ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ


Όσο για τη στάχτη στους κυνόδοντες και στο γωνιακό τραπεζάκι του καφέ και στα μπορντώ περίχωρα (είχε, βλέπεις, βοριαδάκι και με πήγαινε), μάθε πως έκαιγα τις λέξεις μου. Καταλαβαίνεις; Τις έκαιγα. Με αναπτήρα βιντάζ και κοφτά επαναλαμβανόμενα τσαφ (φορές τα νόμιζες για φούγκα). Ώστε

ακόμα και ύστερα
να έχουν το σήμερα.


~~~~~~~~~~~~~~~


Μαρία Καντ (Καντωνίδου)




Δεν υπάρχουν σχόλια: