"...Έχουμε την αστική τάξη που μας αξίζει." από τον φίλο στο fb Dimitris Tsirkas (facebook, 2.6.2025)

 ...............................................................

"...Έχουμε την αστική τάξη που μας αξίζει."

από τον φίλο στο fb Dimitris Tsirkas (facebook, 2.6.2025)

Ο όρος «λούμπεν αστική (ή μεγαλοαστική) τάξη» αναφέρεται σε εκείνη την αστική τάξη που δεν αναπτύχθηκε ιστορικά μέσω της παραγωγής ή της τεχνολογίας, αλλά μέσω πελατειακών σχέσεων και παρασιτικής πρόσβασης σε δημόσιους πόρους.

Ή ακόμα χειρότερα, μέσω της διαπλοκής με σκιώδεις μηχανισμούς και πρακτικές, όπως η μαφία, το παρακράτος, η διαφθορά.

Περισσότερο συνονθύλευμα, παρά τάξη, δεν έχει οργανική σχέση με ανταγωνιστικά παραγωγικά συμφέροντα – εθνικά ή διεθνή – αλλά είναι συνήθως μεσάζοντες, υπεργολάβοι του δημοσίου ή αντιπρόσωποι πολυεθνικών.

Ως εκ τούτων, δεν μπορει, αλλά ούτε και θέλει να συγκροτήσει ηγεμονικό πολιτισμικό ή αξιακό υπόδειγμα, αλλά λειτουργεί αποσπασματικά, χωρίς θεσμική συνέπεια ή ηθική ακεραιότητα, έστω και για το θεαθήναι.

Τουναντίον, αρέσκεται να καταπατά προκλητικά ακόμα και αυτούς τους κανόνες στοιχειώδους ευπρέπειας στον δημόσιο χώρο.

Η ισχύ της δεν εκδηλώνεται θετικά, διεκδικώντας να γίνει πρότυπο και ηγεσία για όλη την κοινωνία, αλλά αρνητικά, ως ωμή και χυδαία επίδειξη πλούτου και κυριαρχίας.

Και φυσικά, απεχθάνεται κάθε υποψία ευθύνης και λογοδοσίας.

Αισθητικά είναι ο ορισμός του κιτς: επιδειξιομανία, καταναλωτική υπερπροβολή και κυρίως, αδηφάγο ένστικτο προσωπικού πλουτισμού.

Όσο για πολιτισμικό ή μορφωτικό βάθος, ούτε λόγος - παρά τα διπλώματα από τα καλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού, τα οποία και χρυσοπληρώνουν.

Κανένα πρόβλημα, όμως, υπεραναπληρώνουν αυτή τους την έλλειψη με την απόκτηση διαφόρων πολιτιστικών θεσμών, μέσω των οποίων εξαγοράζουν δημοσιότητα και κολακεία.

Έτσι, ενώ οι πάντες γνωρίζουν τι καθάρματα είναι, υποχρεούνται να τους αντιμετωπίζουν με υποκριτικό σεβασμό, ως το απαύγασμα της σοφίας, του πολιτισμού και της αισθητικής. Είναι όλοι τους υπέρκομψοι… Ο εκφυλισμός της δημόσιας σφαίρας.

Πουθενά αλλού δεν συμπυκνώνονται πιο ανάγλυφα τα εις άνω χαρακτηριστικά, από ό,τι στα γήπεδα του μαζικού αθλητισμού.

Εκεί, στις σύγχρονες αρένες, οι Έλληνες αστοί - ιδιοκτήτες, μπορούν να πετάξουν από πάνω τους και τα τελευταία προσχήματα κοσμιότητας και να εκδηλώσουν τον ατόφιο αποκρουστικό χαρακτήρα τους. Είναι λούμπεν και το απολαμβάνουν.

Έχουμε την αστική τάξη που μας αξίζει.