|
Tου Παντελη Μπουκαλα
Και πριν από την κρίση μιλούσαν οι διανοούμενοι, όποιο περιεχόμενο κι αν αποδώσουμε στον όρο, και κατά τη διάρκειά της συνέχισαν να μιλούν, να πολιτεύονται, με τα άρθρα, τις διαλέξεις, τα βιβλία τους. Οσοι πάντως επέμεναν να ρωτούν, στο κενό και αναιτίως, «γιατί σιωπούν οι διανοούμενοι;», ίσως αποσύρουν προς το παρόν το ερώτημά τους, για επόμενη χρήση: Με τον πιο επίσημο τρόπο, με δημόσια συγκέντρωση ή με τη δημοσίευση συνυπογραφόμενου κειμένου, οι διανοούμενοι (λογοτέχνες, καλλιτέχνες, πανεπιστημιακοί) μίλησαν. Και όπως ακριβώς θα όφειλε να περιμένει κανείς, αφού έτσι γίνεται από τις μακρινές εποχές που οι φιλόσοφοι αντιδικούσαν για τον αγαθότερο τύπο πολιτειακής οργάνωσης, ούτε την ίδια νόσο εντόπισαν ούτε το ίδιο φάρμακο πρότειναν. Οι πανεπιστημιακοί των Προπυλαίων επισκιάστηκαν από την παρουσία του τρανού πλην οβιδιακού (λόγω των αλλεπάλληλων πολιτικοκομματικών του μεταμορφώσεων) Μίκη Θεοδωράκη και της «Σπίθας» του, στην ιδρυτική διακήρυξη της οποίας και γενικά στον δημόσιο λόγο της αναγνωρίζονται εύκολα κομμάτια από ποικίλους αστικούς μύθους (της «δήλωσης Κίσινγκερ» συμπεριλαμβανομένης) και σενάρια ανθελληνικών συνωμοσιών. Αλλοι πανεπιστημιακοί, και μαζί τους καλλιτέχνες και λογοτέχνες, δημοσίευσαν τη διακήρυξή τους, με τον τίτλο «Τολμήστε!», απευθυνόμενοι «σε όσους εκπροσωπούν τον λαό και παίρνουν τις αποφάσεις για λογαριασμό του». Μα ακριβώς η χρόνια νόθευση αυτής της εκπροσώπησης δεν είναι το πρόβλημα, καθώς και το ότι οι κυβερνώντες, όποιου χρώματος, παίρνουν τις αποφάσεις «για λογαριασμό του λαού» δίχως να του δίνουν λογαριασμό, αφού έχουν αποσπάσει την πολιτική από την κοινωνία και περιφρονούν την υποχρέωσή τους να λογοδοτούν, λ.χ. για το Μνημόνιο; Δεν προξενεί έκπληξη ο διχασμός της διανόησης, ο πολυκερματισμός της μάλλον. Σπανιότατα στην ιστορία, ελληνική και διεθνή, σε κορυφαίες στιγμές της, η συντριπτική πλειονότητα των διανοουμένων βρέθηκε υπό το ίδιο λάβαρο. Εφόσον δεν δρουν σε κάποιο χώρο πολιτικά και ιδεολογικά αποστειρωμένο και άσπιλο, παράδοξη θα ήταν η ομοφωνία, όχι η διχογνωμία τους. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου