Κυριακή 20 Μαρτίου 2022

Σ όπως Σολωμός (Η ΑΛΦΑΒΗΤΑ από την Κυριακή Σπανού) από την σκηνοθέτιδα και φίλη στο fb Κυριακή Σπανού (facebook, 20.3.2021)

 ..............................................................



Σ όπως Σολωμός  (Η ΑΛΦΑΒΗΤΑ από την Κυριακή Σπανού)






από την σκηνοθέτιδα και φίλη στο fb Κυριακή Σπανού (facebook, 20.3.2021)


Διονὐσιος Σολωμός. Να πω την αμαρτία μου, αν δεν είχε υπάρξει αυτός ο ποιητής δε θάχα τρόπο να σχετιστώ με το 1821. Μπορεί η υπερβολική σχολειοποίηση αυτής της γιορτής, ίσως μια αγεφύρωτη απόσταση ανάμεσα στο ρομαντισμό της Σφαγής της Χίου του Ντελακρουά και των ατσαλάκωτων φορεσιών των ηρώων όπως τις αποτύπωσαν οι ξένοι Περιηγητές από τη μια όχθη, και από την άλλη η απάντηση του Καραϊσκάκη στο Μουχτάρ Πασά… «Μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να προσκυνήσω. Κι εγώ πασά μου ρώτησα τον πούτζον μου τον ίδιον, κι αυτός μου αποκρίθηκε να μη σε προσκυνήσω, κι αν έλθεις καταπάνω μου, ευθύς να πολεμήσω»… αυτό το αγεφύρωτο με γκρέμισε σ ένα φαράγγι απ΄ όπου εγκατέλειψα την προσπάθεια να σχετιστώ και αφέθηκα στα φωτογραφικά ενσταντανέ της φουστανέλας στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, που κι αυτή η σιωπή των Ευζώνων σοφά σκηνοθετημένη συμφωνούσε με τη δική μου σιωπή. Όσο πιο άπλυτες, αθυρόστομες ξεβράκωτες ευφυίες και γενναιότητες πολέμησαν στο τότε, τόσο λευκαντικό ξοδεύτηκε δύο αιώνες τώρα να λευκανθεί η εικόνα τους έως το αόρατο.
Και νάμαι σήμερα εδώ, να θέλω να γιορτάσω γιατί κι αν είναι έφηβο το κράτος το δικό μου ανάμεσα στα μεσήλικα της Ευρώπης, ακόμα κι αν δεν ξέρω προς τα πού φυσά η ενηλικίωσή του, θάθελα να γιορτάσω, αλλά φωνή δε βγαίνει. Κι αυτά τα ποιήματα των σχολικών γιορτών με τας φωτογραφίας τους, τί θλίψη, θάπρεπε να καταργηθούν και κάπου αλλού στα σκοτεινά, τρεμάμενη, σαν βρέφη ζωηρά ν’ αρχίσουν τα φωνήεντα να λάμπουν, σε σύμφωνα σκοντάφτοντας με πληγωμένα γόνατα και μύτες ανοιγμένες μπας και μπορέσω τα ψιθυρίσματα τα δύσκολα του Σολωμού ν΄ ακούσω, τη γέφυρα που έχτιζε δίφθογγο με το δίφθογγο να περπατήσω, αυτός ο ξένος σε πατρίδα αγαπημένη, αυτός ο απελπισμένος του φωτός, του έρωτα στραγγισμένο κορμί κι αξεδίψαστο, που έστησαν τα σπλάχνα του χορό σε τούτο τ΄ αλωνάκι… κι αυτό αρκεί για ν΄ αναπνέω σήμερα νέα αινίγματα της χώρας μου στον αιώνα τούτο.


Κυριακή Σπανού 19 Μαρτίου 2021
(Η εικόνα από χειρόγραφο του ποιητή)

Δεν υπάρχουν σχόλια: