Ξέρετε, MSW δεν είναι ένας κωδικός προϊόντος, δεν είναι ένας νέος τύπος αυτοκινήτου, δεν είναι κωδικός διαβατηρίου ή πιστωτικής κάρτας, είναι ένας άνθρωπος με ψυχή και μυαλό, πρόσωπο και σώμα, κάποιος σαν τον...

Καταδίκη Ελλάδος και Βελγίου για την συμφωνία επαναπροώθησης μεταναστών

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε τις δύο χώρες για παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ύστερα από δημόσια ακρόαση, που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Ολομέλεια αποφάσισε την καταδική της Ελλάδος και του Βελγίου, για παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην περίπτωση ενός Αφγανού υπηκόου που, μέσω Ιράν και Τουρκίας, είχε περάσει από την Ελλάδα, για να καταλήξει στο Βέλγιο, όπου και είχε ζητήσει πολιτικό άσυλο.
Η Ελλάδα καταδικάσθηκε, για παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με το οποίο απαγορεύεται η απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, κυρίως για τις άθλιες συνθήκες κράτησης, που επεφύλαξαν οι αρχές τον Αφγανό πρόσφυγα.
Καταδικάσθηκε, ακόμη, για παραβίαση του δικαιώματος προσφυγής, σε μία δίκαιη και σύντομη δίκη καθώς και για το γεγονός ότι, κρίθηκε ανεπαρκές το σύστημα παροχής ασύλου στην χώρα.
Υποχρεώθηκε, από το Δικαστήριο, να καταβάλλει στον προσφεύγοντα, 1.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 4.725 ευρώ για δικαστικά έξοδα.

Με την ίδια απόφαση, το Βέλγιο καταδικάσθηκε, για παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή, εξαιτίας του ότι, με την απόφαση του να απελάσει τον Αφγανό υπήκοο στην Καμπούλ, έθεσε τη σωματική του ακεραιότητα και τη ζωή του σε κίνδυνο ενώ, καταδικάσθηκε ακόμη και για παραβίαση του δικαιώματος προσφυγής σε μία δίκαιη και σύντομη δίκη.

Υποχρεώθηκε από το Δικαστήριο, να καταβάλλει 24.900 ευρώ για υλική ζημιά στον προσφεύγοντα και να πληρώσει και 7.350 ευρώ για έξοδα και δαπάνες.

Με την απόφαση του το Δικαστήριο, έκρινε, ουσιαστικά ότι, η Συμφωνία “Δουβλίνο ΙΙ”, που έχει συνομολογηθεί μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ και με βάση την οποία, οι αιτούντες άσυλο, σε μία χώρα-μέλος της ΕΕ, επαναπροωθούνται στην χώρα-μέλος, από την οποία εισήλθαν στην Ευρώπη, είναι αντίθετη με τις διατάξεις της Σύμβασης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Ο Αφγανός, που έφυγε από την Καμπούλ στις αρχές του 2008 και εισήλθε στο έδαφος της ΕΕ από την Ελλάδα, μέσω του Ιράν και της Τουρκίας, κατέληξε στο Βέλγιο, στις 10 Φεβρουαρίου του 2009, όπου και υπέβαλλε αίτηση χορήγησης ασύλου, με το αιτιολογικό ότι, ενδεχόμενη απέλαση του στο Αφγανιστάν, θα έθετε σε κίνδυνο την σωματική του ακεραιότητα και τη ζωή του.

Εφαρμόζοντας τις διατάξεις της Συμφωνίας “Δουβλίνο ΙΙ”, με βάση τις οποίες οι αιτούντες άσυλο σε μία χώρα-μέλος της ΕΕ, επαναπροωθούνται στην χώρα-μέλος, μέσω της οποίας εισήλθαν στο ευρωπαϊκό έδαφος, οι Βελγικές αρχές έστειλαν, στις 15 Ιουνίου 2009, τον MSW στην Ελλάδα, όπου κρατήθηκε, για τρεις ημέρες, σ' ένα άθλιο δωμάτιο, δίπλα στο “Ελευθέριος Βενιζέλος”, και ύστερα απελευθερώθηκε, χωρίς να εξετασθεί η αίτηση του για χορήγηση ασύλου και υποχρεούμενος να ζήσει, χωρίς πόρους, στους δρόμους.

Φοβούμενος ενδεχόμενη σύλληψη και απέλαση του από την Ελλάδα στο Αφγανιστάν, προσέφυγε, στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο, στις 2 Ιουλίου 2009, διεμήνυσε στην Ελλάδα, να μην προχωρήσει στην απέλαση του, μέχρις ότου εκδικασθεί οριστικά η προσφυγή του στο Στρασβούργο.

Τον Μάρτιο του 2010, το Δικαστήριο αποφάσισε να εκδικάσει την υπόθεση στην Ολομέλεια και σε δημόσια ακρόαση, προκειμένου να αποφασίσει, αν η εφαρμογή της συμφωνίας “Δουβλίνο ΙΙ”, για την επαναπροώθηση αιτούντων άσυλο, συνάδει με τα προβλεπόμενα στη Σύμβαση για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 

Ο MSW κατηγόρησε το Βέλγιο και την Ελλάδα, ότι επεδίωξαν να τον απελάσουν, χωρίς να εξετάσουν τους λόγους, για τους οποίους είχε εγκαταλείψει την Καμπούλ καθώς και ότι του στέρησαν το δικαίωμα, μιας αποτελεσματικής προσφυγής κατά της απόφασης, για την απέλαση του.

Στην Ελλάδα καταλόγισε ότι, ήταν έτοιμη να προχωρήσει στην απέλαση του, αδιαφορώντας για το αν η ζωή του θα εκτίθετο σε κίνδυνο στο Αφγανιστάν, παραβιάζοντας έτσι, το δικαίωμα στη ζωή και τις διατάξεις που απαγορεύουν, την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση.

Από την www.Kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ


...σαν τον Οδυσσέα, ας πούμε, που...

"...Ένθα στάς θηείτο πολύτλας δίος Οδυσσεύς.
αυτάρ επεί δη πάντας εώ θηήσατο θυμώ,
καρπαλίμως υπέρ ουδόν εβήσετο δώματος είσω..."

αλλά επειδή στους "λεβέντες" της "Χρυσής Αυγής" και του ΛΑΟΣ η γλώσσα του Ομήρου θα τους φαίνεται σαν την γλώσσα των αφεντικών της COSCO που τώρα ανοίξανε δουλειές στη χώρα μας, συνεχίζω στη μετάφραση του Δ.Ν.Μαρωνίτη μπας και συλλογιστούμε και αναλογιστούμε λίγο από ποιον πολιτισμό ερχόμαστε...

"...Εκεί, βασανισμένος ο Οδυσσέας και θείος, θαύμαζε.

Κι όταν όλο το θαύμα αυτό κατέβηκε στα βάθη της ψυχής του,

απότομα κινήθηκε πατώντας το κατώφλι και μπήκε στο παλάτι.

Βρήκε τους Φαίακες, άρχοντες και συμβούλους, που με τα κύπελλά τους

έκαναν σπονδή στον άγρυπνον Αργοφονιά -

θεό που τον θυμούνται στις σπονδές τους τελευταίον,

προτού τους συνεπάρει η ιδέα του ύπνου.

Τότε προχώρησε στο σπίτι, βασανισμένος ο Οδυσσέας και θείος,

αόρατος μες στην πυκνή του ομίχλη, περιβολή της Αθηνάς.

Και μόνον όταν βρέθηκε αντίκρυ στην Αρήτη και στον Αλκίνοο μπροστά,

τυλίγοντας τα χέρια του στα γόνατά της, 

έπεσε τότε το θεσπέσιο σύννεφο από πάνω του, και τον φανέρωσε.

Έμειναν άφωνοι εκείνοι να κοιτούν μπροστά τους τον ξένον άνθρωπο,

απορημένοι, ο Οδυσσέας όμως τώρα ικέτευε:

"Αρήτη, κόρη του λαμπρού Ρηξήνορα, στον άντρα σου προσβλέπω, 

προσπέφτω στα δικά σου γόνατα, εξαντλημένος απ' τον μόχθο και τα βάσανα,

επικαλούμαι και τους ομοτράπεζούς σας΄

άμποτε οι θεοί να δίνουν και στο μέλλον ευτυχία και πλούτη, 

όσο θα ζείτε να τα χαίρεστε, κι ύστερα ο καθένας στα παιδιά του

τα κληροδοτεί, όσα αγαθά το σπίτι σας τιμούν και την τιμή 

που ο λαός σάς δείχνει.

Μόνον και το δικό μου κατευόδιο σκεφτείτε, να φτάσω στην πατρίδα 

δίχως καθυστέρηση, αφού απ' τους δικούς μου χωρισμένος τόσα χρόνια, 

πάσχω και βασανίζομαι".

Τελειώνοντας κάθισε καταγής, μπρος στην εστία, 

στις στάχτες πάνω, στη φωτιά που κόρωνε.

Άφωνοι κι αμίλητοι, όλοι τους επιμένουν στη σιωπή, 

ώσπου επιτέλους άνοιξε το στόμα του σεβάσμιος γέροντας

ο Εχένηος - ήταν ο γεροντότερος στους Φαίακες, είχε το χάρισμα

του λόγου, ήξερε να διηγηθεί πολλά και παλαιά. 

Καλόγνωμος, τον λόγο πήρε τότε και τους είπε:

"Αλκίνοε, τούτο το φέρσιμο δεν είναι βέβαια ωραίο και πρέπον'

ο ξένος καθισμένος καταγής, πάνω στις στάχτες της εστίας, 

κι αυτοί προσμένουν το δικό σου λόγο, κι εμποδίζονται.

Εμπρός λοιπόν τον ξένο ανόρθωσε, οδήγησέ τον να καθίσει

σε θρόνο στολισμένο μ' αργυρά καρφιά,

δώσε την εντολή σου και στους κήρυκες να συγκεράσουν το κρασί,

σπονδή να κάνουμε για τον κεραύνιο Δία που παραστέκει

σ' ευσεβείς ικέτες'

ας φέρει και η κελάρισσα στον ξένο φαγητό απ' τα αποθέματά της".

Ακούγοντας τον λόγο του, γενναία ψυχή ο Αλκίνοος,

αμέσως κράτησε το χέρι του Οδυσσέα, 

ανδρείο στη μάχη κι επιτήδειο στης γνώσης τον λαβύρινθο'

απ' την εστία που ήταν τον ανόρθωσε και τον εκάθισε σε θρόνο λαμπερό,

ανασηκώνοντας τον γιο του Λαοδάμαντα -

ήταν ευγενικός πολύ, γι' αυτό τον είχε καθισμένο δίπλα του,

τον υπεραγαπούσε.

Στην ώρα της μια παρακόρη φέρνει νερό, τα χέρια του να πλύνει,

με το πανέμορφο χρυσό λαγήνι' κι έριχνε το νερό

σ' ένα αργυρό λεβέτι από ψηλά.

Ύστερα μπροστά του σέρνει γυαλιστερό τραπέζι,

κι η σεβαστή κελάρισσα είχε την έγνοια να του φέρει ψωμί

κι άφθονο φαγητό, ό,τι της βρέθηκε, να τον ευχαριστήσει..."   


Από την η' ραψωδία της Οδύσσειας "Οδυσσέως Είσοδος", στ. 133 - 176.

Αυτά έγραφαν και έκαναν στους ξένους τους τότε οι Ίωνες...