...............................................................
ΖΑΚ ΜΠΡΕΛ (1929 - 1978)
Γεννήθηκε πριν 90 χρόνια, θα μπορούσε δηλαδή να ζει ακόμη αλλά χάθηκε στα 49 του. Μολονότι έζησε παντρεμένος με την ίδια γυναίκα επί 28 χρόνια, είχε συχνά διατυπώσει απόψεις που έδειχναν κάποιες προκαταλήψεις εναντίον των γυναικών… Δεν αγαπώ πολύ τις γυναίκες γιατί είναι, θα έλεγα, ο εχθρός… Δεν είμαι μισογύνης αλλά δεν τις εμπιστεύομαι, κατά βάθος… Ομολογώ ότι η γυναίκα είναι κάτι που πέρασα ξώφαλτσα δίπλα του, χωρίς να καταλάβω τι είναι… Είμαι επιφυλακτικός με τις γυναίκες επειδή απεχθάνομαι τον πόνο, δεν θέλω να υποφέρω, δεν αξίζει τον κόπο… Όταν ένας άνδρας πλαγιάζει με μια γυναίκα χωρίς να φοβάται, αυτό σημαίνει ότι δεν την αγαπάει…
----------------------------------------------------------------------
Ζακ Μπρελ
Ο ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟΣ
ΖΑΚ ΜΠΡΕΛ (1929 - 1978)
Γεννήθηκε πριν 90 χρόνια, θα μπορούσε δηλαδή να ζει ακόμη αλλά χάθηκε στα 49 του. Μολονότι έζησε παντρεμένος με την ίδια γυναίκα επί 28 χρόνια, είχε συχνά διατυπώσει απόψεις που έδειχναν κάποιες προκαταλήψεις εναντίον των γυναικών… Δεν αγαπώ πολύ τις γυναίκες γιατί είναι, θα έλεγα, ο εχθρός… Δεν είμαι μισογύνης αλλά δεν τις εμπιστεύομαι, κατά βάθος… Ομολογώ ότι η γυναίκα είναι κάτι που πέρασα ξώφαλτσα δίπλα του, χωρίς να καταλάβω τι είναι… Είμαι επιφυλακτικός με τις γυναίκες επειδή απεχθάνομαι τον πόνο, δεν θέλω να υποφέρω, δεν αξίζει τον κόπο… Όταν ένας άνδρας πλαγιάζει με μια γυναίκα χωρίς να φοβάται, αυτό σημαίνει ότι δεν την αγαπάει…
----------------------------------------------------------------------
Ζακ Μπρελ
Ο ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟΣ
Αντίο Εμίλ, σ’ αγαπούσα αληθινά
Τα ίδια μοιραστήκαμε κρασιά
Τα ίδια τραγουδήσαμε κορίτσια
Τους ίδιους ζήσαμε καημούς
Αντίο Εμίλ, εγώ τώρα πεθαίνω
Να πεθαίνεις την άνοιξη είναι σκληρό
Μα φεύγω για τα θυμαράκια
Με την ψυχή αναπαμένη
Γιατί μια που ’χεις τόσο μεγάλη καρδιά
Ξέρω πως θα φροντίζεις τη γυναίκα μου
Να γελάτε, λοιπόν, και να χορεύετε
Και να γλεντάτε σαν τρελοί
Να γελάτε και να χορεύετε
Όταν με βάζετε στη μαύρη γη
Αντίο πάτερ, σ’ αγαπούσα αληθινά
Δεν πιστεύαμε τα ίδια πράγματα
Δε βαδίζαμε στον ίδιο δρόμο
Όμως ψάχναμε για το ίδιο λιμάνι
Αντίο πάτερ, τώρα εγώ πεθαίνω
Να πεθαίνεις την άνοιξη είναι σκληρό
Μα φεύγω για τα θυμαράκια
Με την ψυχή αναπαμένη
Γιατί μια που την εξομολογούσες
Ξέρω πως θα φροντίζεις τη γυναίκα μου
Να γελάτε, λοιπόν, και να χορεύετε
Και να γλεντάτε σαν τρελοί
Να γελάτε και να χορεύετε
Όταν με βάζετε στη μαύρη γη
Αντίο Αντουάν, δεν σ’ αγαπούσα
Δεν σ’ αγαπούσα και το ξέρεις
Με πονάει που τα τινάζω σήμερα
Ενώ εσύ είσαι μια χαρούλα
Και μάλιστα ακόμα πιο γερός
Αντίο Αντουάν, εγώ πεθαίνω τώρα
Να πεθαίνεις την άνοιξη είναι σκληρό
Μα φεύγω για τα θυμαράκια
Με την ψυχή αναπαμένη
Γιατί μια που ’σουν ο γκόμενός της
Ξέρω πως θα φροντίζεις τη γυναίκα μου
Να γελάτε, λοιπόν, και να χορεύετε
Και να γλεντάτε σαν τρελοί
Να γελάτε και να χορεύετε
Όταν με βάζετε στη μαύρη γη
Αντίο γυναίκα μου, σ’ αγαπούσα πολύ
Σ’ αγαπούσα πολύ και το ξέρεις
Μα τώρα παίρνω το τρένο του Θεού
Έτυχε να περάσει πριν απ’ το δικό σου
Καθείς παίρνει το τρένο που του έλαχε
Αντίο γυναίκα μου, τώρα εγώ πεθαίνω
Να πεθαίνεις την άνοιξη είναι σκληρό
Μα φεύγω για τα θυμαράκια
Με τα μάτια κλειστά, γυναίκα μου,
Γιατί μια που τα έκλεινα τόσο συχνά
Ξέρω πως θα φροντίζεις την ψυχή μου
Να γελάτε, λοιπόν, και να χορεύετε
Και να γλεντάτε σαν τρελοί
Να γελάτε και να χορεύετε
Όταν με βάζετε στη μαύρη γη.
Τα ίδια μοιραστήκαμε κρασιά
Τα ίδια τραγουδήσαμε κορίτσια
Τους ίδιους ζήσαμε καημούς
Αντίο Εμίλ, εγώ τώρα πεθαίνω
Να πεθαίνεις την άνοιξη είναι σκληρό
Μα φεύγω για τα θυμαράκια
Με την ψυχή αναπαμένη
Γιατί μια που ’χεις τόσο μεγάλη καρδιά
Ξέρω πως θα φροντίζεις τη γυναίκα μου
Να γελάτε, λοιπόν, και να χορεύετε
Και να γλεντάτε σαν τρελοί
Να γελάτε και να χορεύετε
Όταν με βάζετε στη μαύρη γη
Αντίο πάτερ, σ’ αγαπούσα αληθινά
Δεν πιστεύαμε τα ίδια πράγματα
Δε βαδίζαμε στον ίδιο δρόμο
Όμως ψάχναμε για το ίδιο λιμάνι
Αντίο πάτερ, τώρα εγώ πεθαίνω
Να πεθαίνεις την άνοιξη είναι σκληρό
Μα φεύγω για τα θυμαράκια
Με την ψυχή αναπαμένη
Γιατί μια που την εξομολογούσες
Ξέρω πως θα φροντίζεις τη γυναίκα μου
Να γελάτε, λοιπόν, και να χορεύετε
Και να γλεντάτε σαν τρελοί
Να γελάτε και να χορεύετε
Όταν με βάζετε στη μαύρη γη
Αντίο Αντουάν, δεν σ’ αγαπούσα
Δεν σ’ αγαπούσα και το ξέρεις
Με πονάει που τα τινάζω σήμερα
Ενώ εσύ είσαι μια χαρούλα
Και μάλιστα ακόμα πιο γερός
Αντίο Αντουάν, εγώ πεθαίνω τώρα
Να πεθαίνεις την άνοιξη είναι σκληρό
Μα φεύγω για τα θυμαράκια
Με την ψυχή αναπαμένη
Γιατί μια που ’σουν ο γκόμενός της
Ξέρω πως θα φροντίζεις τη γυναίκα μου
Να γελάτε, λοιπόν, και να χορεύετε
Και να γλεντάτε σαν τρελοί
Να γελάτε και να χορεύετε
Όταν με βάζετε στη μαύρη γη
Αντίο γυναίκα μου, σ’ αγαπούσα πολύ
Σ’ αγαπούσα πολύ και το ξέρεις
Μα τώρα παίρνω το τρένο του Θεού
Έτυχε να περάσει πριν απ’ το δικό σου
Καθείς παίρνει το τρένο που του έλαχε
Αντίο γυναίκα μου, τώρα εγώ πεθαίνω
Να πεθαίνεις την άνοιξη είναι σκληρό
Μα φεύγω για τα θυμαράκια
Με τα μάτια κλειστά, γυναίκα μου,
Γιατί μια που τα έκλεινα τόσο συχνά
Ξέρω πως θα φροντίζεις την ψυχή μου
Να γελάτε, λοιπόν, και να χορεύετε
Και να γλεντάτε σαν τρελοί
Να γελάτε και να χορεύετε
Όταν με βάζετε στη μαύρη γη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου